''ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΛΟΓΙΚΗΣ'' Γράφει ο Χρίστος Γούδης.

Ζούμε στην εποχή των κενών λέξεων, στο βασίλειο ή την δημοκρατία (ανάλογα με τις πολιτειακές πεποιθήσεις ενός εκάστου εξ ημών) των λεκτικών πυροτεχνημάτων τα οποία καταλήγουν στο βυθό της θάλασσας απ’ όπου αναδύονται ανακυκλούμενα σε τοξικές φυσαλίδες, πομφόλυγες, μπουρμπουλήθρες και φούσκες παντός καιρού, μεγέθους, και διαμετρήματος που επιπλέουν για λίγο στην τρικυμιώδη εγκεφαλική θάλασσα των ταγών του έθνους, όπου «συνωστίζονται», «λιάζονται», και αμέσως μετά «εξαφανίζονται» λάθρα από το οπτικό τους πεδίο, ως οι πάσης φύσεως λαθρομετανάστες στο μαγικό παραμύθι της θείας (από πάσης απόψεως) Τασίας των απανταχού προσφύγων και ικετών για άσυλο (στην Γερμανία και Σουηδία). 

Κάποιοι πιστεύουν ότι τους τρώει ο δράκος των τζιχαντιστών, αλλά και αυτούς τους τρώει τελικά η μαρμάγκα του «ναζι-άρη» κομαντάντε Πάνος, που τους ξαποστέλνει σούμπιτους στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ευρωγερμανών.

Εσχάτως πάντως προέχει, προς αποπροσανατολισμό και κατατρομοκράτηση των αφελών (ων ουκ έστιν αριθμός), η λέξις «χρεωκοπία» του καθ’ ημάς κράτους (της ακρατείας). Ένα σενάριο που εμφανώς δεν παίζει, την στιγμή που η «πρώτη φορά αριστερά» διακυβέρνηση εδώ και μήνες ξύνει σύριζα τον πάτο του βαρελιού του κρατικού κορβανά και αποπληρώνει ανελλιπώς και εγκαίρως τα δυσβάστακτα χρέη μας στους «ξένους». 

Αν είχε στο μυαλό της ως επιλογή την χρεωκοπία, θα την επέλεγε ως λύση της κρίσης από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε και αντελήφθη το αμετακίνητο των θέσεων των «θεσμών» (τρομάρα τους). 

Θα κρατούσε όλα αυτά τα όχι ευκαταφρόνητα κεφάλαια που αποπλήρωσε και συνεχίζει να αποπληρώνει, για να αντιμετωπίσει όπως-όπως τις πρώτες έκτακτες ανάγκες που θα αντιμετώπιζε ακολουθώντας μια τέτοια δραματική επιλογή. 

Το να χρεοκοπήσει αφού πρώτα έχει κυριολεκτικά «ξεπαραδιασθεί», δίνοντας ότι έχει και δεν έχει, αποτελεί «χρεωκοπία λογικής». Και η μόνη λογική που έχει χρεοκοπήσει δεν είναι αυτή του σύριζα αλλά όλων των αφελών που ψήφισαν σύριζα. Όταν αρχές καλοκαιριού θα πει και ηχηρά αυτό που ήδη έχει πει ψιθυριστά (το «ναι, σε όλα»), σε εποχή κατάλληλα προεπιλεγμένη, μια και θ’ αρχίζουνε τα χαλαρωτικά μπάνια του λαού, οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του, όσοι δεν θα μπορούν πια να χαλαρώσουν από την χρεοκοπημένη λογική τους, θα μπορούν κάλλιστα να πάνε να πνιγούν.

Χρίστος Γούδης