Τότε μιλούσαν όλοι για «χαστούκι», για «αναπάντεχη» απόσυρση όλων των πλειοδοτών, γενικώς για ένα γεγονός που ουδείς περίμενε.
Λίγο αργότερο και με φόντο αυτό και άλλα πολλά σημαντικά γεγονότα αποφασίστηκε, προφανώς από ποιους και υπό ποίες συνεργασίες, να πάψει να υπάρχει ενημέρωση, ώστε να μην καταλάβει ο Έλληνας τι συμβαίνει.
Έτσι το γεγονός και όλα τα παρελκόμενα του αποσύρθηκαν από την επικαιρότητα και μεταφέρθηκαν στα «ψιλά» της ενημέρωσης.
Ποια είναι, όμως, αυτά τα παρελκόμενα; Η διαχείριση των αγωγών φυσικού αερίου που περνάνε ή μάλλον καλύτερα θα περνάνε από την Ελλάδα, δηλαδή η απόκτηση γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής ισχύος. Ξεκινάμε με αυτό που θα έπρεπε να είναι αξίωμα για τους κυβερνήτες της Ελλάδας. Η ισχύς της Πατρίδος δεν μπορεί να εξαρτάται, ούτε να εκχωρείται σε ιδιώτες, οι οποίοι μπορεί, λέμε μπορεί, να έχουν διαφορετικά συμφέροντα από αυτά του Έθνους.
Πάμε, όμως, να δούμε πως έχουν τα γεγονότα σχετικά με το ξεπούλημα του ΔΕΣΦΑ, για να μην νομίζουν οι πολιτικάντηδες, οι δημοσιογραφίσκοι και τα ξένα συμφέροντα ότι μπορούν να μας δουλεύουν «ψιλό γαζί». Αποσύρθηκαν κακήν κακώς λοιπόν όλοι οι πλειοδότες για την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ. Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς εφόσον η απόσυρση αυτή ήταν αιφνίδια και τα συμφέροντα σχετικά με τον ΔΕΣΦΑ αφορούν τον αγωγό ΤΑΡ που ξεκινά από το Αζερμπαϊτζάν, η αζέρικη Socar να έχει υψηλό ενδιαφέρον για την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών. Αυτό προστάζει η κοινή λογική εκτός αν οι αμερικανοσιωνιστές που ελέγχουν το Αζερμπαϊτζάν ήταν διατεθειμένοι να αφήσουν την διαχείριση ενός αγωγού για τον οποία έχουν κάνει πολλές δολοπλοκίες να πέσει στα χέρια των Ρώσων της Gazprom. Οπότε λογικό είναι να ανεβάσουν την τελική προσφορά τους σε σχέση με την μη δεσμευτική προ μηνών προσφορά τους. Αυτό μόνο και μόνο επειδή στο ενδιάμεσο μάθανε ότι υπάρχουν ανταγωνιστές και μάλιστα Ρώσοι.
Διαβάζουμε, λοιπόν, σήμερα ότι η αζέρικη δεσμευτική προσφορά για την εξαγορά της ΔΕΣΦΑ είναι μικρότερη κατά 30 εκατ. ευρώ σε σχέση με την προηγούμενη προσφορά τους. Μιλώντας με συγκεκριμένους αριθμούς η προσφορά τους ανέρχεται στα 430 εκατ. ευρώ από τα 460 εκατ. ευρώ που είχαν προσφέρει προ μηνών. Από τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι αζέροι γνώριζαν ότι θα μείνουν μόνοι τους στον διαγωνισμό. Γνώριζαν, δηλαδή, και τις πιέσεις που θα ασκηθούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις ΗΠΑ. Γνώριζαν επίσης και την στάση που θα κρατήσει η ελλαδική κυβέρνηση στο όλο δρώμενο. Και όχι μόνο γνώριζαν, αλλά ήταν τόσο σίγουροι, ώστε να μειώσουν την προσφορά τους.
Αυτό από μόνο του αποδεικνύει δύο πράγματα:
1) Την δουλικότητα της ελλαδικής κυβερνήσεως, την οποία μεταχειρίζονται αλαζονικά ακόμα και οι σκοπιανοί, πόσο μάλλον οι αζέροι που έχουν φυσικό αέριο.
2) Το πόσο βαθιά είναι τα πλοκάμια του αμερικανοσιωνισμού και του ανθελληνισμού στην πολιτική σκηνή της χώρας, ώστε να συμβαίνει μία προδοσία τέτοιου μεγέθους και κανένα τουρκοκάναλο να μην λέει τίποτα, με την πρόφαση της «απεργίας», η οποία στην πραγματικότητα είναι υπηρεσία στο καθεστώς.
Ποια είναι, όμως, αυτά τα παρελκόμενα; Η διαχείριση των αγωγών φυσικού αερίου που περνάνε ή μάλλον καλύτερα θα περνάνε από την Ελλάδα, δηλαδή η απόκτηση γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής ισχύος. Ξεκινάμε με αυτό που θα έπρεπε να είναι αξίωμα για τους κυβερνήτες της Ελλάδας. Η ισχύς της Πατρίδος δεν μπορεί να εξαρτάται, ούτε να εκχωρείται σε ιδιώτες, οι οποίοι μπορεί, λέμε μπορεί, να έχουν διαφορετικά συμφέροντα από αυτά του Έθνους.
Πάμε, όμως, να δούμε πως έχουν τα γεγονότα σχετικά με το ξεπούλημα του ΔΕΣΦΑ, για να μην νομίζουν οι πολιτικάντηδες, οι δημοσιογραφίσκοι και τα ξένα συμφέροντα ότι μπορούν να μας δουλεύουν «ψιλό γαζί». Αποσύρθηκαν κακήν κακώς λοιπόν όλοι οι πλειοδότες για την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ. Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς εφόσον η απόσυρση αυτή ήταν αιφνίδια και τα συμφέροντα σχετικά με τον ΔΕΣΦΑ αφορούν τον αγωγό ΤΑΡ που ξεκινά από το Αζερμπαϊτζάν, η αζέρικη Socar να έχει υψηλό ενδιαφέρον για την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών. Αυτό προστάζει η κοινή λογική εκτός αν οι αμερικανοσιωνιστές που ελέγχουν το Αζερμπαϊτζάν ήταν διατεθειμένοι να αφήσουν την διαχείριση ενός αγωγού για τον οποία έχουν κάνει πολλές δολοπλοκίες να πέσει στα χέρια των Ρώσων της Gazprom. Οπότε λογικό είναι να ανεβάσουν την τελική προσφορά τους σε σχέση με την μη δεσμευτική προ μηνών προσφορά τους. Αυτό μόνο και μόνο επειδή στο ενδιάμεσο μάθανε ότι υπάρχουν ανταγωνιστές και μάλιστα Ρώσοι.
Διαβάζουμε, λοιπόν, σήμερα ότι η αζέρικη δεσμευτική προσφορά για την εξαγορά της ΔΕΣΦΑ είναι μικρότερη κατά 30 εκατ. ευρώ σε σχέση με την προηγούμενη προσφορά τους. Μιλώντας με συγκεκριμένους αριθμούς η προσφορά τους ανέρχεται στα 430 εκατ. ευρώ από τα 460 εκατ. ευρώ που είχαν προσφέρει προ μηνών. Από τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι αζέροι γνώριζαν ότι θα μείνουν μόνοι τους στον διαγωνισμό. Γνώριζαν, δηλαδή, και τις πιέσεις που θα ασκηθούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις ΗΠΑ. Γνώριζαν επίσης και την στάση που θα κρατήσει η ελλαδική κυβέρνηση στο όλο δρώμενο. Και όχι μόνο γνώριζαν, αλλά ήταν τόσο σίγουροι, ώστε να μειώσουν την προσφορά τους.
Αυτό από μόνο του αποδεικνύει δύο πράγματα:
1) Την δουλικότητα της ελλαδικής κυβερνήσεως, την οποία μεταχειρίζονται αλαζονικά ακόμα και οι σκοπιανοί, πόσο μάλλον οι αζέροι που έχουν φυσικό αέριο.
2) Το πόσο βαθιά είναι τα πλοκάμια του αμερικανοσιωνισμού και του ανθελληνισμού στην πολιτική σκηνή της χώρας, ώστε να συμβαίνει μία προδοσία τέτοιου μεγέθους και κανένα τουρκοκάναλο να μην λέει τίποτα, με την πρόφαση της «απεργίας», η οποία στην πραγματικότητα είναι υπηρεσία στο καθεστώς.
Πηγή:xryshaygh.com
