Πριν από λίγες ημέρες, με αφορμή την ψηφοφορία για την άρση ασυλίας της Λιάνας Κανέλλη και της Δούρου, βουλευτών αντίστοιχα του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, ζήσαμε σε όλο της το θλιβερό μεγαλείο, την πλήρη ομοφωνία κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, όλων των κομμάτων. Από τους «εθνικόφρονες» της Ν.Δ. μέχρι τους κεντρώους πατριώτες, έτσι αυτοπροσδιορίζονται του Καμμένου και μέχρι βέβαια ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Έτσι, η βουλή, ενάντια σε κάθε νόμο και σε κάθε λογική, αποφάσισε ότι για το γνωστό επεισόδιο, για το οποίο σημειωτέον έχει γίνει άρση ασυλίας του συναγωνιστή Κασιδιάρη, δεν πρέπει να παραπεμφθούν στην δικαιοσύνη και οι βουλευτίνες της αριστεράς και αυτό παρ’ όλο το γεγονός ότι όλος ο Ελληνικός λαός είδε ζωντανά στις τηλεοπτικές του οθόνες τις ύβρεις και τους προπηλακισμούς κατά του βουλευτού της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Δεν περιμέναμε τίποτε διαφορετικό. Εκτός όμως από την βουλή, έχουμε και ένα θλιβερό κράτος, το οποίο φροντίζει ο οποιοσδήποτε κάνει μήνυση κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ να γίνεται μέσα σε λίγες εβδομάδες άρση της ασυλίας του όταν για τις μηνύσεις κατά βουλευτών των άλλων κομμάτων, όταν έρχεται μετά από χρόνια το αίτημα για άρση της ασυλίας τους, αυτό κατά κανόνα δεν γίνεται δεκτό.
Η ΗΘΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Αυτά συμβαίνουν στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, μέσα σε μία ζοφερή για τον λαό κατάσταση ανέχειας, ερήμωσης ιδανικών και παντελούς ελλείψεως ιδεών. Μετά ακριβώς από αυτό το επεισόδιο, στην διάρκεια του οποίου κάποιοι «κύριοι» του κόμματος των «νοικοκυραίων» φέρθηκαν μέσα στο κοινοβούλιο με τρόπους χαμαιτυπείου, αλλά αυτό δεν το είδαν τα ΜΜΕ, μετά από αυτό ακριβώς ήλθε η πολιτική κρίση με αφορμή την απόφαση της ΝΔ να κλείσει την ΕΡΤ, πολιτική κρίση η οποία δεν αποκλείει σαν ενδεχόμενό της, πιθανές μέσα στο θέρος εκλογές. Ποιον θα ωφελήσουν όμως αυτές οι εκλογές; Το σίγουρο είναι όμως ότι δεν θα χάσει από αυτές η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και για τον λόγο αυτό ο πρόεδρος του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ είπε με στόμφο στην βουλή, εξορκίζοντας το ενδεχόμενο εκλογών: «Υπό συνθήκες κρίσεις και με την ναζιστική ακροδεξιά να ανεβαίνει, αυτά είναι όρος επιβίωσης του έθνους. Δεν υπάρχουν περιθώρια εκπτώσεων και ανοχών με αυταρχικές κινήσεις και επιδείξεις δύναμης»…
Λίγες ημέρες πριν, στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ, το μεγάλο αφεντικό του ΔΟΛ, Σταύρος Ψυχάρης, είχε γράψει: «…Κοιτάζει ο πολίτης προς τα αριστερά και δεξιά - και τι αντικρίζει; Στο ένα άκρο συρρικνωμένο το ΚΚΕ ασκείται στην επαναστατική γυμναστική. Ακίνδυνο το σφυροδρέπανο, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη απέναντι η… σβάστικα που κατέχει θέσεις στη Βουλή των Ελλήνων.» Τα είπε όλα ο Σταύρος Ψυχάρης λασπολογώντας, βεβαίως και συκοφαντώντας. Σύμβολό μας δεν είναι η σβάστικα, είναι ο Ελληνικός Μαίανδρος και επί τέλους δεν κουράστηκαν να λένε τα ίδια και τα ίδια, τα οποία και τελικά δεν πιάνουν και έτσι όλο και περισσότερο η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ανεβαίνει;
Ακίνδυνο το σφυροδρέπανο, λοιπόν, για το σύστημα, για τα λαμόγια και τα τρωκτικά της εξουσίας, επικίνδυνη όμως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και όταν αυτό λέγεται από το αφεντικό του ΔΟΛ, αυτό πράγματι αποτελεί τίτλο τιμής.
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΔΗΘΕΝ «ΑΘΩΑ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Επιμένουν να κατηγορούν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αναπαράγοντας ιδεολογήματα άνευ ουσίας και επιχειρήματα έωλα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι, που βλέπουν την σκληρή για το σύστημα αλήθεια. Όπως ο αρθρογράφος κ. Κ. Ιορδανίδης της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, ο οποίος στο πολιτικό σχόλιο της πρώτης σελίδας της εφημερίδας, της Πέμπτης 13 Ιουνίου 2013, στο άρθρο του με τον τίτλο «Ενώπιον οδυνηρού αδιεξόδου», αναφέρεται στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ «ως το δυναμικότερο κόμμα της παρούσης βουλής με διαρκή τάση ανόδου». Στο ίδιο άρθρο, απαντώντας ένας άνθρωπος μιας καθεστωτικής εφημερίδας σε όλους αυτούς που λένε ότι η ψήφος στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ψήφος διαμαρτυρίας, λέει ξεκάθαρα: «Καλώς ή κακώς, ο διπολισμός κατέρρευσε. Η ψήφος στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι πλέον πράξη πολιτική. Εκφράζει την διάθεση καταστροφής του πολιτικού συστήματος – Η Βαλχάλλα στην πυρρά, το Λυκόφως των Θεών του Ρίχαρντ Βάγκνερ, όχι στην ασφαλή σκηνή θεάτρου, αλλά στην κοινωνία». Ατυχής ο παραλληλισμός βεβαίως του όλου αμαρτωλού καθεστώτος με την Βαλχάλα. Πέρα από αυτό όμως, η ομολογία είναι ξεκάθαρη: «Η ψήφος στην Χρυσή Αυγή είναι πλέον πράξη πολιτική»! Όμως, το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι ποιο είναι αυτό το περίφημο πολιτικό σύστημα, προς το οποίο όσοι ψηφίζουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έχουν διάθεση καταστροφής; Δεν είναι τίποτε άλλο από το άθλιο κομματικό κράτος 39 ολόκληρων χρόνων με τους διορισμούς από το παράθυρο, με το περίφημο ρουσφέτι, για τα δικά μας παιδιά, με τα περίφημα χαριστικά θαλασσοδάνεια, για τους ημετέρους, με τους νόμους κατά παραγγελίαν και επί πληρωμή!
Από κοντά, μέρος αναπόσπαστο αυτού του ίδιου του σκληρού πυρήνα του συστήματος και η δήθεν αθώα αριστερά. Η αριστερά που διαχειρίστηκε δισεκατομμύρια, η αριστερά που έδωσε μαζικά την εκλογική δύναμη στο ΠΑΣΟΚ για να λεηλατήσει και να διαφθείρει την χώρα και που είναι όλοι αυτοί, που στις τελευταίες εκλογές, αλλά πιθανόν και στις προσεχείς, ψήφισαν και θα ψηφίσουν μαζικά ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας σε μια νέα αμαρτωλή νομή της εξουσίας. Η αριστερά που σαν συγκυβέρνηση στο καιρό της οικουμενικής της ψεύτικης «κάθαρσης» συνυπέγραψε την σύμβαση με την SIEMENS. Υπουργός οικονομικών, τότε, ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, Δραγασάκης… Η δήθεν αθώα αριστερά που χειρίστηκε κονδύλια δισεκατομμυρίων σε δήμους, πανεπιστήμια και μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτοί δήθεν δεν ξέρουν τίποτε για το έγκλημα. Όμως, ο λαός ξέρει! Και όσοι δεν το είχαν αντιληφθεί, το είδαν ξεκάθαρα με τις επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα στο ΔΝΤ, στον Σόιμπλε, στο London School of Economics.
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
Ενάντια, λοιπόν, σε ένα σύστημα ένοχο, ενάντια στη συγκυβέρνηση του Μνημονίου, που ξεπουλά την χώρα και βυθίζει τον λαό στην αθλιότητα και ενάντια στην ιστορικά χρεωκοπημένη και συνένοχη αριστερά του συστήματος, αγωνίζονται οι Εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, και υπάρχει αυτή η τόσο σφοδρή πολεμική εναντίον της, μία πολεμική άδικη, πέρα από κάθε λογική και κάθε έννοια του δικαίου. Εναντίον όλων, λοιπόν, όπως λέει το παλαιό σύνθημά μας των σκληρών χρόνων μιας υπέροχης μάχης, που κανένας δεν πίστευε ότι θα οδηγήσει το Κίνημά μας σε διψήφια ποσοστά. Είναι όμως αυτό αρκετό; Ασφαλώς όχι!
Ο μέγας λογοτέχνης Αλέξανδρος Σολζενίτσιν, ο οποίος είχε υπάρξει και κρατούμενος στα στρατόπεδα των σοβιέτ, γνήσιος εκφραστής της ρώσικης ψυχής και άξιος συνεχιστής του Ντοστογιέφσκι, είχε γράψει το εξής απευθυνόμενος στα απάνθρωπα καθεστώτα, τα οποία στο όνομα μιας δήθεν ελευθερίας ή του σοσιαλιστικού παραδείσου αλέθουν ψυχές και συνειδήσεις: «Έχετε εξουσία επάνω στους ανθρώπους μέχρι την στιγμή που θα τους πάρετε τα πάντα. Όμως, όταν θα τους αφήσετε χωρίς τίποτε, τότε και θα τους χάσετε, γιατί θα είναι πλέον ελεύθεροι»!
Προς τα εκεί μας οδηγεί η παγκοσμιοποίηση και οι ενταύθα υπηρέτες της, είτε φιλελεύθεροι, είτε μαρξιστές. Μας οδηγούν στο σημείο, όπου όπως λέει ο Σολζενίτσιν, «θα μας έχουν πάρει τα πάντα.» Τότε, εκείνη την δύστυχη ώρα, και μόνον τότε ο λαός μας θα είναι πλέον αληθινά ελεύθερος από τα ψεύδη των δημαγωγών και θα αποφασίσει να προχωρήσει χωρίς στείρες δεσμεύσεις προς μια Νέα Ελλάδα!
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Αυτά συμβαίνουν στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, μέσα σε μία ζοφερή για τον λαό κατάσταση ανέχειας, ερήμωσης ιδανικών και παντελούς ελλείψεως ιδεών. Μετά ακριβώς από αυτό το επεισόδιο, στην διάρκεια του οποίου κάποιοι «κύριοι» του κόμματος των «νοικοκυραίων» φέρθηκαν μέσα στο κοινοβούλιο με τρόπους χαμαιτυπείου, αλλά αυτό δεν το είδαν τα ΜΜΕ, μετά από αυτό ακριβώς ήλθε η πολιτική κρίση με αφορμή την απόφαση της ΝΔ να κλείσει την ΕΡΤ, πολιτική κρίση η οποία δεν αποκλείει σαν ενδεχόμενό της, πιθανές μέσα στο θέρος εκλογές. Ποιον θα ωφελήσουν όμως αυτές οι εκλογές; Το σίγουρο είναι όμως ότι δεν θα χάσει από αυτές η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και για τον λόγο αυτό ο πρόεδρος του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ είπε με στόμφο στην βουλή, εξορκίζοντας το ενδεχόμενο εκλογών: «Υπό συνθήκες κρίσεις και με την ναζιστική ακροδεξιά να ανεβαίνει, αυτά είναι όρος επιβίωσης του έθνους. Δεν υπάρχουν περιθώρια εκπτώσεων και ανοχών με αυταρχικές κινήσεις και επιδείξεις δύναμης»…
Λίγες ημέρες πριν, στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ, το μεγάλο αφεντικό του ΔΟΛ, Σταύρος Ψυχάρης, είχε γράψει: «…Κοιτάζει ο πολίτης προς τα αριστερά και δεξιά - και τι αντικρίζει; Στο ένα άκρο συρρικνωμένο το ΚΚΕ ασκείται στην επαναστατική γυμναστική. Ακίνδυνο το σφυροδρέπανο, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη απέναντι η… σβάστικα που κατέχει θέσεις στη Βουλή των Ελλήνων.» Τα είπε όλα ο Σταύρος Ψυχάρης λασπολογώντας, βεβαίως και συκοφαντώντας. Σύμβολό μας δεν είναι η σβάστικα, είναι ο Ελληνικός Μαίανδρος και επί τέλους δεν κουράστηκαν να λένε τα ίδια και τα ίδια, τα οποία και τελικά δεν πιάνουν και έτσι όλο και περισσότερο η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ανεβαίνει;
Ακίνδυνο το σφυροδρέπανο, λοιπόν, για το σύστημα, για τα λαμόγια και τα τρωκτικά της εξουσίας, επικίνδυνη όμως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και όταν αυτό λέγεται από το αφεντικό του ΔΟΛ, αυτό πράγματι αποτελεί τίτλο τιμής.
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΔΗΘΕΝ «ΑΘΩΑ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Επιμένουν να κατηγορούν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αναπαράγοντας ιδεολογήματα άνευ ουσίας και επιχειρήματα έωλα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι, που βλέπουν την σκληρή για το σύστημα αλήθεια. Όπως ο αρθρογράφος κ. Κ. Ιορδανίδης της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, ο οποίος στο πολιτικό σχόλιο της πρώτης σελίδας της εφημερίδας, της Πέμπτης 13 Ιουνίου 2013, στο άρθρο του με τον τίτλο «Ενώπιον οδυνηρού αδιεξόδου», αναφέρεται στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ «ως το δυναμικότερο κόμμα της παρούσης βουλής με διαρκή τάση ανόδου». Στο ίδιο άρθρο, απαντώντας ένας άνθρωπος μιας καθεστωτικής εφημερίδας σε όλους αυτούς που λένε ότι η ψήφος στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ψήφος διαμαρτυρίας, λέει ξεκάθαρα: «Καλώς ή κακώς, ο διπολισμός κατέρρευσε. Η ψήφος στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι πλέον πράξη πολιτική. Εκφράζει την διάθεση καταστροφής του πολιτικού συστήματος – Η Βαλχάλλα στην πυρρά, το Λυκόφως των Θεών του Ρίχαρντ Βάγκνερ, όχι στην ασφαλή σκηνή θεάτρου, αλλά στην κοινωνία». Ατυχής ο παραλληλισμός βεβαίως του όλου αμαρτωλού καθεστώτος με την Βαλχάλα. Πέρα από αυτό όμως, η ομολογία είναι ξεκάθαρη: «Η ψήφος στην Χρυσή Αυγή είναι πλέον πράξη πολιτική»! Όμως, το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι ποιο είναι αυτό το περίφημο πολιτικό σύστημα, προς το οποίο όσοι ψηφίζουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έχουν διάθεση καταστροφής; Δεν είναι τίποτε άλλο από το άθλιο κομματικό κράτος 39 ολόκληρων χρόνων με τους διορισμούς από το παράθυρο, με το περίφημο ρουσφέτι, για τα δικά μας παιδιά, με τα περίφημα χαριστικά θαλασσοδάνεια, για τους ημετέρους, με τους νόμους κατά παραγγελίαν και επί πληρωμή!
Από κοντά, μέρος αναπόσπαστο αυτού του ίδιου του σκληρού πυρήνα του συστήματος και η δήθεν αθώα αριστερά. Η αριστερά που διαχειρίστηκε δισεκατομμύρια, η αριστερά που έδωσε μαζικά την εκλογική δύναμη στο ΠΑΣΟΚ για να λεηλατήσει και να διαφθείρει την χώρα και που είναι όλοι αυτοί, που στις τελευταίες εκλογές, αλλά πιθανόν και στις προσεχείς, ψήφισαν και θα ψηφίσουν μαζικά ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας σε μια νέα αμαρτωλή νομή της εξουσίας. Η αριστερά που σαν συγκυβέρνηση στο καιρό της οικουμενικής της ψεύτικης «κάθαρσης» συνυπέγραψε την σύμβαση με την SIEMENS. Υπουργός οικονομικών, τότε, ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, Δραγασάκης… Η δήθεν αθώα αριστερά που χειρίστηκε κονδύλια δισεκατομμυρίων σε δήμους, πανεπιστήμια και μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτοί δήθεν δεν ξέρουν τίποτε για το έγκλημα. Όμως, ο λαός ξέρει! Και όσοι δεν το είχαν αντιληφθεί, το είδαν ξεκάθαρα με τις επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα στο ΔΝΤ, στον Σόιμπλε, στο London School of Economics.
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
Ενάντια, λοιπόν, σε ένα σύστημα ένοχο, ενάντια στη συγκυβέρνηση του Μνημονίου, που ξεπουλά την χώρα και βυθίζει τον λαό στην αθλιότητα και ενάντια στην ιστορικά χρεωκοπημένη και συνένοχη αριστερά του συστήματος, αγωνίζονται οι Εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, και υπάρχει αυτή η τόσο σφοδρή πολεμική εναντίον της, μία πολεμική άδικη, πέρα από κάθε λογική και κάθε έννοια του δικαίου. Εναντίον όλων, λοιπόν, όπως λέει το παλαιό σύνθημά μας των σκληρών χρόνων μιας υπέροχης μάχης, που κανένας δεν πίστευε ότι θα οδηγήσει το Κίνημά μας σε διψήφια ποσοστά. Είναι όμως αυτό αρκετό; Ασφαλώς όχι!
Ο μέγας λογοτέχνης Αλέξανδρος Σολζενίτσιν, ο οποίος είχε υπάρξει και κρατούμενος στα στρατόπεδα των σοβιέτ, γνήσιος εκφραστής της ρώσικης ψυχής και άξιος συνεχιστής του Ντοστογιέφσκι, είχε γράψει το εξής απευθυνόμενος στα απάνθρωπα καθεστώτα, τα οποία στο όνομα μιας δήθεν ελευθερίας ή του σοσιαλιστικού παραδείσου αλέθουν ψυχές και συνειδήσεις: «Έχετε εξουσία επάνω στους ανθρώπους μέχρι την στιγμή που θα τους πάρετε τα πάντα. Όμως, όταν θα τους αφήσετε χωρίς τίποτε, τότε και θα τους χάσετε, γιατί θα είναι πλέον ελεύθεροι»!
Προς τα εκεί μας οδηγεί η παγκοσμιοποίηση και οι ενταύθα υπηρέτες της, είτε φιλελεύθεροι, είτε μαρξιστές. Μας οδηγούν στο σημείο, όπου όπως λέει ο Σολζενίτσιν, «θα μας έχουν πάρει τα πάντα.» Τότε, εκείνη την δύστυχη ώρα, και μόνον τότε ο λαός μας θα είναι πλέον αληθινά ελεύθερος από τα ψεύδη των δημαγωγών και θα αποφασίσει να προχωρήσει χωρίς στείρες δεσμεύσεις προς μια Νέα Ελλάδα!
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ