Η ανασυγκρότηση της οικονομικής διαπραγματευτικής ομάδας στα πλαίσια ενός «κοινωνικού λαχανόκηπου» Βρυξελλών με τα ομώνυμα «λαχανάκια» υπό την εποπτεία του Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος φρονίμως και ευγενώς ποιών δεν αντέδρασε προ μηνών όταν ο Γάλλος βάτραχος των Οικονομικών του πέρασε εν είδει παιδιάς (αν όχι πέδης) το κιτρινόμαυρο κασκόλ του σε χρώμα «Μάγια η μέλισσα» στο λαιμό του δίκην πολλαπλού βρόχου (θηλιάς), καταδεικνύει τις διαθέσεις υπακοής της παρ’ ημίν «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησης στα κελεύσματα των οικονομικών εβρωβαρώνων για αποβολή «πυξ λαξ και οδάξ» του ενστικτωδώς αγέρωχου μοναχικού καβαλάρη Γιάνη Βαρουφάκη, του πληρούντος στο έπακρον την ιδιοπροσωπία της χώρας μας σύμφωνα με την οποία «η Ελλάδα είναι ένας απέραντος καλαμιώνας όπου ο καθένας καβαλάει το δικό του καλάμι»!
«Είναι η οικονομία, ηλίθιε»! Paris vaut bien une messe!
«Είναι η οικονομία, ηλίθιε»! Paris vaut bien une messe!
Στα κομμάτια η πίστη μας αν είναι να μπούμε στο Παρίσι, όπως θα έλεγε σήμερα και ο Ερρίκος IV της Γαλλίας! Και ας μετακυλιόμεθα από την πάλαι ποτέ διολίσθηση και υποτίμηση της αλήστου μνήμης δραχμής στην διολίσθηση και υποτίμηση της επίσης αλήστου μνήμης εθνικής μας υπερηφάνειας. Τσουλήθρα, ναι, αρκεί να πάρουμε το «μπαγιόκο». Τας δόσεις, τας δόσεις εν σοφία πρόσχωμεν!
Κατά τα άλλα, οι ψηφοφόροι τρελαμένοι από «τα άλλα κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία» οι φακίρηδες, οι αβατάρ, και οι γκουρού της καθ’ ημάς Ανατολής, το μόνο που μπορούν να κάνουν στο μέλλον είναι να αγοράζουν ασφάλιστρα κινδύνου για την ψήφο τους, έτσι ώστε αν βγουν «τζούφιοι» αυτοί τους οποίους ψήφισαν, να παίρνουν τουλάχιστον το «κατιτίς» έναντι της απώλειας ελπίδος στην οποία επένδυσαν ψηφίζοντες όσους κατά καιρούς εξαπατώνται να ψηφίζουν («θα τον μεθύσουμε τον ήλιο», «κ-λεφτά υπάρχουν», «ζάπειο 1,2,3, πήγα στην κυρία», «με νταούλια και ζουρνά θα χορεύει η αγορά» και τα παρεμφερή συναφή).
Κατά τα άλλα, οι ψηφοφόροι τρελαμένοι από «τα άλλα κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία» οι φακίρηδες, οι αβατάρ, και οι γκουρού της καθ’ ημάς Ανατολής, το μόνο που μπορούν να κάνουν στο μέλλον είναι να αγοράζουν ασφάλιστρα κινδύνου για την ψήφο τους, έτσι ώστε αν βγουν «τζούφιοι» αυτοί τους οποίους ψήφισαν, να παίρνουν τουλάχιστον το «κατιτίς» έναντι της απώλειας ελπίδος στην οποία επένδυσαν ψηφίζοντες όσους κατά καιρούς εξαπατώνται να ψηφίζουν («θα τον μεθύσουμε τον ήλιο», «κ-λεφτά υπάρχουν», «ζάπειο 1,2,3, πήγα στην κυρία», «με νταούλια και ζουρνά θα χορεύει η αγορά» και τα παρεμφερή συναφή).
Η ιδέα εισαγωγής ενός διεθνούς ενδεχομένως «CDS (Credit Default Swap) ψήφου» ενός δηλαδή VDS (Vote Default Swap), κατάλληλα επεξεργασμένη από τους δικούς μας «τζογαδόρους» του είδους, θα μπορούσε να έχει παγκόσμια απήχηση και η κατοχύρωση της πατέντας του θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για ένα καινούργιο Βραβείο Νόμπελ Παραοικονομίας!
Χρίστος Γούδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου