Κατά τα δύο χρόνια της υποτιθέμενης εξέγερσης, το καθεστώς Άσαντ είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των διάτρητων συνόρων. Η χώρα του περιβαλόταν από κράτη με φιλικούς δεσμούς ως προς τη Δύση, άρα και με μια "ανοχή" στο να διέρχονται σαλαφιστές εισβολείς στην συριακή επικράτεια, από το έδαφός τους.
Ο Λίβανος αποτελύσε μια ιδιάζουσα περίπτωση, όπου στην ίδια κρατική οντότητα υπάρχουν και οι σύμμαχοι των εισβολέων, αλλά και οι εχθροί τους όπως η Χεζμπολάχ. Μετά από επίπονες μάχες, η Χεζμπολάχ κατάφερε να διακόψει σε μεγάλο βαθμό τον ανεφοδιασμό των ανταρτών από αυτή την οδό.
Από το Ισραήλ, ούτε για αστείο δεν θα διερχόντουσαν σαλαφιστές εισβολείς, από την επικράτειά του.
Από το Ιράκ, λαμβάνουμε υπόψιν ότι πρόκειται κατά βάσην για μια σιιτική χώρα (το 60% του του Ιράκ είναι Σιίτες) και κάθε μέρα διέρχονται από αυτό Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης με προορισμό την Συρία προς βοήθεια του καθεστώτος Άσαντ, κάτι που καθιστά πολύ επικίνδυνη , και δύσχρηστο, τον ανεφοδιασμό με άντρες, και οπλισμό των ισλαμιστών ανταρτών. Η ιρακινή έρημος είναι αχανής και πολλά μπορούν να συμβούν.
Στα τουρκοσυριακά σύνορα οι εισβολείς πρέπει να διασχίσουν μια τεράστια εχθρική για αυτούς περιοχή, το συριακό Κουρδιστάν.
Η μόνη χώρα από την οποία έμπαιναν απρόσκοπτα, καθημερινά,ήταν η Ιορδανία, εισέβαλαν ακόμα και με τους Ιορδανούς εκπαιδευτές τους. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο βασικός ανεφοδιασμός σε άντρες, και υλικό γινόταν από εκεί.
Όσο το καθεστώς δεν μπορούσε να "στεγανοποιήσει" τα σύνορά του, ήταν αδύνατο να επιβληθεί σε αυτή την εισβολή. Για έναν ισλαμιστή που εξουδετέρωνε, άλλοι δύο έπαιρναν τη θέση του. Αυτό μετά την κατάληψη της πόλης Χιρμπέτ Γαζάλεχ θα αλλάξει σε μέγιστο βαθμό.
Ο συριακός στρατός κατέλαβε σήμερα μιας στρατηγικής σημασίας πόλη που ήταν στα χέρια των ανταρτών, ύστερα από δύο μήνες σφοδρών βομβαρδισμών, σε μια προέλαση που δείχνει ότι οι δυνάμεις του προέδρου Ασαντ ανακτούν τον έλεγχο μιας διεθνούς οδικής αρτηρίας.
Η πτώση της πόλης Χιρμπέτ Γαζάλεχ που βρίσκεται στην πεδιάδα Χαουράν, πάνω στην οδική αρτηρία για την Ιορδανία, έγινε όταν το υποστηριζόμενο από την Ιορδανία στρατιωτικό συμβούλιο της συριακής αντιπολίτευσης δεν κατάφερε να μεταφέρει όπλα στις δυνάμεις που αμύνονταν στην πόλη.
Το γεγονός αυτό προκάλεσε δυσαρέσκεια στους μαχητές της αντιπολίτευσης κυρίως για την ελλιπή ιορδανική υποστήριξη στις προσπάθειές τους να νικήσουν τις δυνάμεις του Ασαντ στην περιοχή, σύμφωνα με τοπικούς διοικητές των ανταρτών και ακτιβιστές.
Η πεδιάδα Χαουράν που εκτείνεται στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Υψίπεδα του Γκολάν, είναι το λίκνο της υποτιθέμενης εξέγερσης εναντίον της οικογένειας Άσαντ, που άρχισε στην πόλη Ντεράα το Μάρτιο του 2011.
Οι δυνάμεις των ανταρτών, απέκλεισαν την οδική αρτηρία για την Ιορδανία πριν από δύο μήνες. Ωστόσο η διατήρηση του δρόμου εκτός του ελέγχου των δυνάμεων του Ασαντ εξαρτάται από την διατήρηση της Χιρμπέτ Γαζάλεχ που βρίσκεται σε σταυροδρόμι που οδηγεί δυτικά στην πόλη Ντεράα.
Ο χρόνος μετράει πλέον αντίστροφα για τους ισλαμιστές αντάρτες,ενώ τα παράπονά τους για την έλλειψη επαρκούς βοήθειας από τους Ιορδανούς, δείχνουν ότι, και η Ιορδανία πιστεύει περισσότερο στην ήττα τους, παρά στην νίκη τους. Κατά βάθος ούτε το ιορδανικό μοναρχικό καθεστώς επιθυμούσε νίκη των ισλαμιστών, καθότι αμέσως μετά ερχόνταν η σειρά τους. Την όποια βοήθεια έδωσαν αφειδώς, το έκαναν κατόπιν εντόνων πιέσεων από την Δύση.
Τα πράγματα όμως πήραν τέτοια τροπή, που έδωσαν μεγάλη ανακούφιση στον βασιλιά Αμπντάλα, ο οποίος σε αντίθετη περίπτωση θα είχε να κάνει με μια πανίσχυρη οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων.Πηγή:defencenet.gr
