"Έβγαλε το σπαθί και τόσφιξε. Ύστερα το άφησε χαλαρό να παίζει ελεύθερο στο χέρι του εκείνη την πανάρχαια μουσική που μόνο εκείνος μπορούσε πια ν' ακούσει. Ο συγγενής του Θεόφιλος Παλαιολόγος του φωνάζει. Τον βλέπει μέσα απ' τον κουρνιαχτό και χυμά δίπλα του ο γενναίος Δον Φρανσίσκο απ' το Τολέδο που έλεγε πως είναι ξάδελφός του, και παραδίπλα ο ευγενής Ιωάννης Δαλμάτης. Καλύτερος ο θάνατος απ' την ταπείνωση, φωνάζει ο Θεόφιλος. Μαζί καλπάζουν οι τελευταίοι άγγελοι της Βασιλεύουσας για την κοιλάδα του Λύκου."
