 |
| RIA Novosti |
Η θέση στην παγκόσμια αγορά εξοπλισμών σήμερα αποτελεί κατά κάποιο τρόπο δείκτη της επιτυχίας ενός κράτους, της επιστημονικής και τεχνικής του ανάπτυξης. Και απ΄αυτή την άποψη μπορούμε να πούμε ότι οι θέσεις της Ρωσίας στον παγκόσμιο στίβο ενισχύονται.
Παρά την περίοδο κρίσης του τέλους της δεκαετίας του ΄90, σήμερα το Στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ρωσίας είναι σοβαρός παίκτης, πιστεύει ο στρατιωτικός σχολιαστής της εφημερίδας «Κομσομόλσκαγια Πράβντα» Βίκτωρ Μπαρανέτς:
- Διατηρούμε σταθερά τη δεύτερη θέση μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, και είναι μια αξιόλογη θέση, λαμβανομένου υπόψη ότι τη δεκαετία του ΄90 είχαμε κατρακυλήσει στην τελευταία βαθμίδα της πρώτης δεκάδας. Και το γεγονός ότι έχουμε αύξηση των εξαγωγών στρατιωτικών εξοπλισμών είναι πολύ ενδεικτικό και πρώτα απ΄ όλα του ότι οι φήμες της καταστροφής της ρωσικής στρατιωτικής βιομηχανίας αποτελούν υπερβολή, ότι έχουμε τομείς, στους οποίους υπάρχουν όπλα που μπορούν να καταταχτούν στο επίπεδο των παγκόσμιων προδιαγραφών. Αντιλαμβάνεστε ότι κανείς δεν θα αγόραζε χαμηλής ποιότητας όπλα. Βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο.
Αδιαμφισβήτητα, τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να μην εμπνέει αισιοδοξία, λέει ο Βίκτωρ Μπαρανέτς. Ωστόσο δεν νομίζω ότι η ενίσχυση της επιρροής μας στην αγορά της στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας θα χαροποιήσει τους κύριους ανταγωνιστές μας. Και στη μάχη για την αγορά είναι έτοιμοι να προβούν σε οποιαδήποτε βήματα:
- Τι μπορεί κανείς να περιμένει από αυτούς; Πρώτα απ΄όλα – αισχρότητες, τις οποίες εκδηλώνουν και οι Άγγλοι, και οι Αμερικανοί,όταν τίθεται θέμα υποβολής προσφορών σε διαγωνισμούς μειοδοσίας, στους οποίους εκτίθενται αεροπλάνα, ελικόπτερα, υποβρύχια ντίζελ, συστήματα αεράμυνας, άρματα μάχης και όπλα για τυφεκιοφόρους. Εδώ είμαι απόλυτα σίγουρος ότι από αυτούς πρέπει να περιμένουμε, πρώτα απ' όλα, πανουργίες, τρικλοποδιές, σαμποτάζ και ούτω καθεξής. Αυτό συνέβαινε πάντα.
Όμως ακόμα και αν η υπόθεση περάσει χωρίς σαμποτάζ, είναι αδύνατο να αποφευχθεί ο επιδρομικός πληροφοριακός πόλεμος για τον αγοραστή, είναι πεπεισμένος ο σχολιαστής της εφημερίδας «Στρατιωτικο-βιομηχανικός κούριερ» Ολέγκ Φάλιτσεφ:
- Με την προώθηση και τη διαφήμιση των εμπορικών τους σημάτων θα μας εμποδίζουν. Στον πόλεμο όλα τα μέσα είναι καλά και η μάχη για την αγορά είναι και αυτή πόλεμος, στον οποίο είναι σημαντικό να δημιουργήσουν καλή εικόνα σε κακό παιχνίδι και, αντίθετα, κακή εικόνα σε καλό παιχνίδι. Θα προσπαθούν παντιοτρόπως να λένε ότι τα όπλα μας δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα δικά τους.
Ωστόσο η διεύρυνση των αγορών πώλησης ρωσικών όπλων δείχνει το αντίθετο. Τα στρατιωτικά προϊόντα της Ρωσίας προσελκύει τόσο τους παλαιούς εταίρους μας, όσο και νέους πελάτες. Μάλιστα η στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία μ΄αυτούς ανεβαίνει σε ποιοτικά νέο επίπεδο, είναι πεπεισμένος ο στρατιωτικός σχολιαστής Ιλιά Κράμνικ;
- Σήμερα η στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία με το Βιετνάμ πραγματοποιείται στη βάση εντελώς διαφορετικών αρχών, από ότι στην περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα είναι καθαρά εμπορική. Παρόλο που και στο Βιετνάμ έχει παραχωρηθεί δάνειο, οι όροι δανειοδότησης είναι εντελώς διαφορετικοί. Όσον αφορά τις άλλες περιοχές, η Λατινική Αμερική είναι ενδιαφέρουσα από την άποψη ότι είναι η πρώτη φορά που εξασφαλίζουμε σ΄ αυτήν ευρείες θέσεις σαν εμπορικοί προμηθευτές. Και πρέπει να σημειωθεί ότι για τους εξοπλισμούς μας ενδιαφέρονται τέτοιες χώρες, όπως η Βραζιλία, η οποία καθίσταται όλο και περισσότερο αυτοτελής παραγωγός όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού.
Όμως η υπόθεση δεν προορίζεται μόνο στην πώληση όπλων. Η Ρωσία συνεχίζει τη συνεργασία στον τομέα της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Λόγου χάριν στη Λιβύη, παρόλες τις αναταραχές, αυτός ο κλάδος της ρωσικής στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας έχει διατηρηθεί και αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία, είναι πεπεισμένος ο Βίκτωρ Μπαρανέτς:
- Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους ακροατές και τους χρήστες του ραδιοσταθμού σας ότι ο λιβυκός στρατός αποτελείται κατά 70% περίπου τόσο από σοβιετικό, όσο και από ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Αδιαμφισβήτητα, καλύτερα απ΄όλους να εκπαιδεύσουν ειδικούς να χειρίζονται αυτό το στρατιωτικό εξοπλισμό μπορούν μόνο στη Ρωσία. Εδώ βλέπουμε πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο – η εξουσία στη Λιβύη άλλαξε, όμως η γραμμή της στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας έμεινε αναλλοίωτη και αυτό είναι ευχάριστο, γιατί μετά τους ρωσικούς εξοπλισμούς στη Λιβύη θα πάει και η ρωσική πολιτική.
Σήμερα θα είναι πολύ επωφελές να βρεθεί κοινή γλώσσα με τις νέες λιβυκές Αρχές. Μάλιστα όχι τόσο από οικονομική άποψη, όσο από γεωπολιτική. Αν η στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία της Μόσχας και της Τρίπολης εδραιωθεί και μας φέρει και άλλα κράτη του Μαγκρέμπ, θα μπορεί να γίνει λόγος για σταδιακή επιστροφή της ρωσικής επιρροής στην Αφρική.
Πηγή: η φωνή της Ρωσίας.
