«Δυστυχώς γι’ αυτούς, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ένα Κίνημα με Ιδεολογία και όχι μια σύναξη καιροσκόπων»Εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη για το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου και ακόμη χειρότερη η έκπληξη για αυτούς από το αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012! Έκαναν ό,τι μπόρεσαν. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εξορκίσουν με κούφια ευχολόγια και ποταμούς συκοφαντίας το επερχόμενο για αυτούς «κακό». Η Χρυσή Αυγή αποτελεί μια πολιτική πραγματικότητα. Αποτελεί την «άλλη» φωνή ανάμεσα στις δυνάμεις του καθεστώτος, κεντροδεξιές, κεντροαριστερές και αριστερές.
Συνέχισαν την λάσπη τους στον ίδιο ρυθμό και μετά τις εκλογές... Μάταιες και πάλι οι προσπάθειές τους! Τόσο οι υστερικές κραυγές της μαρξιστικής χούντας, που εξουσιάζει ιδεολογικά την Ελλάδα τα τελευταία 38 χρόνια, όσο και τα ανάλογα αναθέματα των συνοδοιπόρων τους της ψευτοδεξιάς, δεν έπιασαν τόπο. Αυτό αποδεικνύεται και από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στον Τύπο τις τελευταίες ημέρες. Το ακόμη χειρότερο γι’ αυτούς είναι αυτό που έρχεται, αφού ο Τσίπρας και ο περίφημος ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται σαν μία αποδεκτή εναλλακτική λύση για το σύστημα. Οι κάποτε ανυποχώρητοι μπολσεβίκοι και προστάτες των "νεαρών", που έχουν κάψει τόσες φορές την Αθήνα, τώρα πλέον ορέγονται εξουσία και προσπαθούν πως θα εγκλωβίσουν τα τελευταία απομεινάρια του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ. Όλα δείχνουν όμως, ότι στον χώρο της λεγομένης κεντροαριστεράς μοιραίο είναι να γεννηθούν νέες δυνάμεις, οι οποίες και θα αντικαταστήσουν το θνήσκον απόκομμα του Ευάγγελου Βενιζέλου και μοιραία θα εισπράξουν εκλογικά και ένα τμήμα των οπαδών του ΠΑΣΟΚ, που σήμερα ευρίσκονται στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, δεν αποκλείεται οι γελοίες και πολιτικά κακόγουστες φιέστες αντικατάστασης του ΠΑΣΟΚ από τον Τσίπρα να μην βρουν την ανάλογη ανταπόκριση. Αναφέρομαι βεβαίως στο γεγονός να… εορτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ με ανοικτή συγκέντρωση την επέτειο ιδρύσεως του ΠΑΣΟΚ στις 3 Σεπτεμβρίου, ρίχνοντας κάθε είδους πρόσχημα και πρόφαση.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, μία κινητοποίηση λαϊκή ήλθε να φέρει… φρίκη, οργή και αγανάκτηση. Όχι στον λαό, αλλά σε αυτούς που παριστάνουν ότι τον εκπροσωπούν... Αναφέρομαι στα γεγονότα της Ραφήνας, όπου πολίτες εμπόδισαν το λαθρεμπόριο και κρίθηκαν γι’ αυτό από τα κόμματα και τους άρχοντες των ΜΜΕ σαν "οι κακοί φασίστες και ρατσιστές που παραβιάζουν τον νόμο"!
Ο παράνομος πάγκος ενός λαθρομετανάστη έχει γι’ αυτούς μεγαλύτερη αξία από τα εκατοντάδες καταστήματα των Ελλήνων, τα οποία καταστράφηκαν τα τελευταία χρόνια από τους κουκουλοφόρους... Έχει μεγαλύτερη σημασία από το ότι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, ιδιοκτήτες καταστημάτων και εμποροϋπάλληλοι, έχουν χάσει το ψωμί των παιδιών τους, από το λαθρεμπόριο των αλλοδαπών! Είναι δε τουλάχιστον κυνικό την ίδια στιγμή που ρουφάνε κυριολεκτικά το αίμα του λαού με φόρους αβάστακτους να αγιοποιούν την φοροδιαφυγή του παραεμπορίου και να πνέουν τα μένεα ενάντια στους Έλληνες, που απαίτησαν την εφαρμογή του νόμου!
Η πολιτική ταυτότητα της Χρυσής Αυγής και ένα άρθρο στο Βήμα
Όπως ανέφερα προηγουμένως, η δαιμονολογία τους κατά της Χρυσής Αυγής συνεχίζεται κανονικά, πλην μάταια. Μέσα στα πλαίσια αυτά και ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη εφημερίδα «Το Βήμα», με τίτλο "Υπάρχει νεοναζιστική απειλή;-Η κόκκινη γραμμή της δημοκρατίας". Το άρθρο υπέγραφε η αναπληρώτρια καθηγήτρια πολιτικής επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Βασιλική Γεωργιάδου και έλεγε τα όσα έλεγε, τα οποία δεν προσθέτουν και τίποτε νέο στο ρεπερτόριο της λασπολογίας κατά του Κινήματός μας. Σχετικώς με τους καθηγητές πολύ σοφά είχε πει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: «Οι γραμματιζούμενοι θα φέρουν το κακό», καθώς και ο Βίσμαρκ(«Drei Professoren, Vaterland verloren» - Καθηγητές τρεις και εχάθη η πατρίς.). Ας έλθουμε όμως τώρα στο άρθρο, στο οποίο αναφέρεται:
«…Η Χρυσή Αυγή είναι περισσότερο ένα κόμμα των άκρων, παρά ένα ακραίο δεξιό κόμμα. Τοποθετούμενη στον άξονα Αριστεράς - Δεξιάς πληροί τα κριτήρια κατάταξης στο άκρο του δεξιού πόλου (σύμφωνα με τον Κ. Μούντε αυτά είναι: η αντιδημοκρατικότητα, ο εθνικισμός, ο φυλετισμός, η ξενοφοβία, το ισχυρό κράτος). Ομως η Χρυσή Αυγή αντλεί ιδεολογικά στοιχεία και από άλλες περιοχές του άξονα: τον εθνικο-λαϊκισμό από το εθνικο-πατριωτικό ΠαΣοΚ, τον αντικαπιταλισμό και την ιδέα της ενδογενούς ανάπτυξης από μια κομμουνιστογενή Αριστερά.»
Η κυρία καθηγήτρια αναλαμβάνει τον ρόλο να μας… προσδιορίσει πολιτικά και ισχυρίζεται ότι είμαστε ταυτόχρονα και ακροδεξιοί αλλά και… ακροαριστεροί! Εις ό,τι αφορά την "αντιδημοκρατικότητα", της απαντούμε ότι είμαστε ενάντια σε αυτό το αμαρτωλό καθεστώς με τα τόσα σκάνδαλα, αλλά και τους σκανδαλώδεις νόμους, που καλύπτουν τα σκάνδαλα, και ότι δεν διαθέτουμε ούτε τεθωρακισμένα, ούτε στρατιωτικές μονάδες για να καταλύσουμε το καθεστώς, το οποίο είχε κάποτε ως πρωθυπουργεύοντα τον Άκη Τσοχατζόπουλο και τόσους άλλους... Όσο για τα περί του ισχυρού κράτους, ναι πράγματι πιστεύουμε σε ένα ισχυρό κράτος, όταν όμως και εφ’ όσον αυτό υπηρετεί το Έθνος. Σε αντίθετη περίπτωση θυμόμαστε τον Ίωνα Δραγούμη, που είχε γράψει την φράση "Ζήτω το Έθνος, κάτω το κράτος"! Επίσης, θα έπρεπε να ξέρει η κυρία καθηγήτρια ότι ο αντικαπιταλισμός και η ιδέα της «ενδογενούς αναπτύξεως» δεν έχουν σχέση(αποκλειστική τουλάχιστον…) με τον κομμουνισμό(ποιόν απ’ όλους τους κομμουνισμούς;), αλλά είναι άμεσα συνυφασμένα με ένα Εθνικό κυρίαρχο κράτος. Ατυχής, λοιπόν, και αυτή η επισήμανσή της!
Ούτε «δεξιά», ούτε «αριστερά», λοιπόν. Εθνικισμός και όλα αυτά τα έλεγε ξεκάθαρα ένα σύνθημά μας της δεκαετίας του '90 (γιατί εμείς δεν αλλάζουμε συνθήματα...), σύνθημα, το οποίο με έμφαση τόνιζε: "ΟΥΤΕ ΜΑΡΞ, ΟΥΤΕ ΡΟΚΦΕΛΕΡ"!
Η αγωνία τους για το μέλλον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ!
Στην συνέχεια του κειμένου της η καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου, προβληματίζεται (κάνοντας ασκήσεις επί χάρτου...) για το μέλλον της Χρυσής Αυγής και γράφει τα παρακάτω:
«Ποιον δρόμο θα ακολουθήσει η Χρυσή Αυγή; Εξαρτάται από την ποιότητα των ακτιβιστών της και τις απαιτήσεις του συστήματος εξουσίας. Σύμφωνα με τον Ντ. Αρτ, κόμματα της Ακρας Δεξιάς (όπως η Εθνική Συμμαχία), που διαθέτουν μετριοπαθή στελέχη, με εμπειρία και ικανοποιητικό εκπαιδευτικό επίπεδο, μπορεί να επιτύχουν την κοινοβουλευτικοποίησή τους και παρουσία με διάρκεια στην πολιτική σκηνή. Αντιθέτως, κόμματα (όπως το NPD) με εξτρεμιστική ποιότητα ακτιβιστών, που ανήκουν στους κοινωνικά «χαμένους», πιθανότερο είναι να καθηλωθούν εκλογικά συμπιεζόμενα μεταξύ των απαιτήσεων του συστήματος για προσαρμογή και των πιέσεων των ακτιβιστών τους για ακραία δράση.»
Ας γνωρίζουν άπαντες και οι αναλυτές και οι καθηγητές και οι πάσης φύσεως ενασχολούμενοι με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ότι με αναλύσεις κοινωνιολογικές και με δεδομένα ιστορικά της Ευρώπης δεν μπορούν να προσεγγίσουν την Αλήθεια και ούτε ωσάν μετά Χριστόν προφήτες μπορούν να προβλέψουν το μέλλον! Πρώτα απ' όλα γιατί όπως είχε πει σε ένα στίχο του ο Διονύσιος Σαββόπουλος, σχετικά με την ευρωπαϊκή εμπειρία από την οποία προσπαθεί να βγάλει συμπεράσματα η καθηγήτρια, "Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε"... Κατά δεύτερον λόγο, δεν μπορούν να καταλάβουν κάποια πράγματα απλά. Περισσότερο απλά από τις αναλύσεις τους. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που έγραψε στην Κυριακάτικη Δημοκρατία ο σίγουρα όχι Χρυσαυγίτης δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης. Της το παραθέτω μήπως και επί τέλους ξυπνήσει:
"Το έχω γράψει από τις 20 Ιουλίου, όταν έβλεπα το κόμμα Μιχαλολιάκου να αυξάνει τη δύναμή του: Αυτοί, ανεξαρτήτως ποσοστών, ήρθαν για να μείνουν διότι πιστεύουν σε αυτό που κάνουν, είτε είναι σωστό είτε είναι λάθος. Με την πίστη στις ακραίες ιδέες τους έγιναν, ξεκινώντας από κλειστή γκρούπα κόμμα. Δεν είναι πλουσιόπαιδα που κάνουν την πλάκα τους με τα λεφτά του μπαμπά, δεν έκαναν κόμμα για το ονόρε.
Η άνοδος που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις το πιστοποιεί".
Αυτό το τόσο απλό δεν μπορεί να το καταλάβει η καθηγήτρια της Παντείου και οι κατά σύστημα συκοφάντες μας σε κανάλια και εφημερίδες. Και όσο για το μέλλον μας, ας το πάρουν απόφαση: Δεν πρόκειται ούτε να "κοινοβουλευτικοποιηθούμε", δηλαδή να γίνουμε οι επαγγελματίες πολιτικοί ενός αμαρτωλού καθεστώτος, ούτε βέβαια και να γίνουμε οι "τυφλοί ακτιβιστές", όπως πολύ θα το ήθελαν οι λακέδες του κατεστημένου, έτσι ώστε να καταστούμε τα πρόθυμα πιόνια στα σχέδιά τους, επιβεβαιώνοντας με τον τρόπο αυτό την δαιμονολογία τους!
Δυστυχώς για αυτούς, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ένα Κίνημα αυθεντικά Λαϊκό, πραγματικά Εθνικιστικό και σε όλες τις περιπτώσεις ασυμβίβαστο. Ένα Κίνημα με Ιδεολογία και όχι μια σύναξη καιροσκόπων. Είναι αυτή η ίδια η συνείδηση του Μαχόμενου Έθνους μέσα στους ζοφερούς καιρούς, που ζούμε. Ενός Έθνους, το οποίο απαιτεί Δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη ενάντια σε αυτούς, οι οποίοι οδήγησαν την Πατρίδα μας στη σημερινή τραγική κατάσταση.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
