«Η οικονομική κρίση μου προκαλεί μαύρα λυπητερά συναισθήματα. Εάν ζωγράφιζα έναν πίνακα με τα συναισθήματα μου, θα τον έβαφα μαύρο… Εκεί θα ζωγράφιζα επίσης έναν άστεγο άνθρωπο να ζητιανεύει και να κλαίει» έγραψε ο Δημήτρης Χ.
Είναι παιδιά, αυτό δε σημαίνει πως δεν καταλαβαίνουν. Είναι μικρά, αυτό δε σημαίνει πως δεν έχουν άποψη. Μαθητές της Ε’ και Στ’ του Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς κλήθηκαν να σχολιάσουν την οικονομική κρίση, τι πιστεύουν γι’ αυτήν, πως την ερμηνεύουν και πως θα την αντιμετώπιζαν.Εκπληκτικές οι εκθέσεις των παιδιών, αλλά ακόμη πιο εκπληκτική η αθωότητα, η αγνότητα και η διαφάνεια αυτών. Τα παιδιά έχουν άποψη και την εκφράζουν ανοιχτά, ενώ όσα νιώθουν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης δεν διστάζουν να τα αποτυπώσουν στο χαρτί.
Φαίνεται πως το θέμα των αστέγων αγγίζει ιδιαίτερα τα παιδιά, καθώς και η Όλγα Π. -για την απαγορευμένη λέξη “κρίση” που κανείς δεν πίστευε ότι θα χρησιμοποιούσαμε τόσο συχνά- γράφει:«Άνθρωποι έξω πεινάνε, άλλοι είναι άρρωστοι και δεν έχουν χρήματα για φάρμακα, γίνονται συσσίτια για τους άστεγους!"
Άλλα παιδιά που "ατενίζουν το μέλλον" με χιούμορ… όπως ο Κωνσταντίνος Μ. σκέφτονται κάπως έτσι:«Σε λίγο θα είμαστε άστεγοι και θα παρακαλάμε τους αστυνομικούς να μας βάλουν φυλακή για να έχουμε φαγητό να φάμε και να έχουμε στέγη…».
Με αφέλεια, χιούμορ, ενοχή, πίκρα, στεναχώρια αλλά και λύσεις για το μέλλον ήταν εμπλουτισμένα τα γραπτά των μικρών μαθητών: Στέλιος Δ.- "Ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί η κρίση είναι να είμαστε ενωμένοι, να μην αφήνουμε τη στεναχώρια και την απελπισία να μας χωρίσουν, να αλληλοστηριζόμαστε…"
Σε μια χώρα με τόσες ομορφιές και φυσικό πλούτο, οι μικροί και μελλοντικοί έμποροι συστήνουν εξαγωγές ελληνικών προϊόντων, όπως ο Θεοφάνης Φ. που θεωρεί βασική λύση της κρίσης την εξαγωγή ούζου και φέτας. «Να διαφημίσουμε την Ελλάδα σε άλλες χώρες γιατί είναι όμορφη και έχει πολλά αρχαία» προσθέτει ο ίδιος.
Πηγή: www.star.gr
