Ουκρανία: Ευρωμαϊντάν. Επίλογος

Η απόπειρα πραξικοπήματος στην Ουκρανία απέτυχε. 

Για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της προεδρίας του ο Γιανουκόβιτς έπαψε να αναζητεί ευρείς συμβιβαστικές λύσεις και ανέθεσε την επίλυση του προβλήματος στην «παλιά φρουρά» του, απορρίπτοντας την επιλογή της παράδοσης, την οποία επίμονα προσπαθούσε να του επιβάλλει η φιλοδυτική πτέρυγα του προεδρικού περιβάλλοντος. 

Το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Μόλις οι δυνάμεις της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας και της «Μπέρκουτ» αισθάνθηκαν ότι δεν θα τους προδώσουν ξανά, οι «ευρωταραξίες» δεν είχαν πια καμία πιθανότητα για νίκη. Η «ευρωμαϊντάν» πέθανε. 

Τα οδοφράγματα αφαιρέθηκαν, η κυβέρνηση εργάζεται κανονικά, ενώ οι δυνάμεις ασφαλείας προετοιμάζονται ενεργά για την ανάκτηση του ελέγχου των κτηρίων, που έχουν καταλειφθεί από εξτρεμιστικούς υποστηρικτές της ΕΕ. 

Τα γεγονότα στο Κίεβο αποδεικνύουν ότι η επιτυχία μιας «χρωματιστής επανάστασης» είναι αδύνατη χωρίς την προδοσία εντός της άρχουσας ελίτ. 

Είναι ενδεικτικό το γεγονός, ότι τους ηγέτες των πραξικοπηματιών δεν μπορούσαν να βοηθήσουν οι δυτικοί τους μέντορες. Παρά τις δηλώσεις του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, της υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ και της Ύπατου Αρμοστή Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κάθριν Άστον, που ζητούσαν από τον Γιανουκόβιτς να μην κάνει χρήση βίας και να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τα οδοφράγματα αφαιρέθηκαν. Από τις δηλώσεις του επίσημου Κιέβου μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Γιανουκόβιτς είναι πρόθυμος για διαπραγματεύσεις, αλλά μόνο με τους όρους του. Με άλλα λόγια, για παράδοση δεν γίνεται καν λόγος.

Η αποτυχία του πραξικοπήματος θα έχει εκτεταμένες συνέπειες. Φυσικά, η μάχη για την Ουκρανία δεν έχει τελειώσει, αλλά τα σχέδια της Δύσης για μετατροπή της Ουκρανίας σε κρίκο μιας «υγειονομικής ζώνης», στρεφόμενης κατά της Ρωσίας, δέχτηκαν σοβαρό πλήγμα. Η κύρια συνέπεια της αποτυχίας του πραξικοπήματος είναι ότι οι Ουκρανοί «ευρω-ολοκληρωτές» απογοητεύτηκαν από την παντοδυναμία των δυτικών κηδεμόνων τους. 

Η φιλελεύθερη και φιλοδυτική διανόηση της πόλης του Κιέβου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους ακραίους «φιλοδυτικούς» συμμάχους της από την επαρχία, κι αυτή η γνωριμία επίσης οδήγησε σε απογοήτευση. 

Αντί για «πραγματικούς Ευρωπαίους» στο κέντρο του Κιέβου βρέθηκαν οι «ευρω-λούμπεν», οι οποίοι μετέτρεψαν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα της ουκρανικής πρωτεύουσας σε ένα μίγμα βόθρου και δημόσιας τουαλέτας. 

Οι λεηλασίες καταστημάτων, σε συνδυασμό με την αποκαθήλωση του αγάλματος του Λένιν δεν πρόσθεσε στους «ευρωταραξίες» τη συμπάθεια των πολιτών του Κιέβου. 

Το υπεύθυνο τμήμα της ουκρανικής μεσαίας τάξης με τρόμο απομακρύνθηκε από τους ταραξίες, οι οποίοι αποτελούν την κύρια κινητήρια δύναμη της «ευρωμαϊντάν».
Από την σκοπιά της Ρωσίας, το κύριο αποτέλεσμα της αποτυχίας του ουκρανικού πραξικοπήματος έγκειται στην αναγνώριση από τη Δύση του γεγονότος, ότι το «ουκρανικό ζήτημα» δεν μπορεί να λυθεί χωρίς να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα της Μόσχας. Έτσι ακριβώς θα πρέπει να ερμηνευθεί η δήλωση του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, όπου η Ουάσινγκτον ζητά από τη Μόσχα «να διευθετήσει ειρηνικά την κατάσταση στην Ουκρανία». Είναι προφανές ότι η αποτυχία της ευρωμαϊντάν είναι ταυτόχρονα και η αρχή μίας μακράς και επίπονης διαδικασίας γεωπολιτικής επαναδιαμόρφωσης της Ανατολικής Ευρώπης.

Πηγή: ruvr.ru