Την 1η Οκτωβρίου του 1653 η Ουκρανία της Δυτικής Όχθης (του Δνείπερου) έγινε τμήμα της Ρωσίας. Αυτή η ένταξη είχε τεράστια ιστορική σημασία για τις δύο χώρες, τόσο γεωπολιτική όσο και κοινωνική και πολιτιστική. Από το 16ο αιώνα, η Ουκρανία ήταν ενταγμένη στη σύνθεση του ενοποιημένου Πριγκιπάτου της Λιθουανίας και της Πολωνίας, της λεγόμενης Rzecz Pospolita (Κοινοπολιτεία).Η μόνιμη πίεση που ασκούσαν οι Πολωνοί, οδηγούσε πολλούς Ουκρανούς σε φυγή προς το Δνείπερο. Το 1648, οι Κοζάκοι με επικεφαλής τον Μπογκντάν Χμελνίτσκι εξεγέρθηκαν στη Rzecz Pospolita, απαιτώντας την απελευθέρωσή τους από την εξουσία του βασιλιά της Πολωνίας. Η εξέγερση κλιμακώθηκε σε εθνικο-απελευθερωτικό πόλεμο, προϊόν του οποίου ήταν η δημιουργία στο Πρεντνιεπρόβιε (περί το Δνείπερο περιοχή) αυτοδιοικούμενου κράτους.
Ο Μπογκντάν Χμελνίτσκι άρχισε να αναζητά συμμάχους στο Ρωσικό κράτος, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στο Χανάτο της Κριμαίας και ευελπιστούσε να συνάψει ειρήνη με την Πολωνία. Τελικά, στοιχημάτισε στη Ρωσία.
Ο Μπογκντάν Χμελνίστκι έκανε τη μοναδική σωστή επιλογή για τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, όπως πιστεύουν οι ιστορικοί. 'Ηδη, μετά από 100 χρόνια, άρχισε παρακμή της Rzecz Pospolita και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το Χανάτο Της Κριμαίας έπαψε να υφίσταται. Η δε Ρωσία με τη σειρά της έλυσε το πρόβλημα με τη Rzecz Pospolita, τον κύριο γεωπολιτικό της αντίπαλο κατά το 17ο αιώνα – αναφέρει ο ιστορικός Αλεξάντρ Μάλοφ:
Η ένταξη της Ουκρανίας στη σύνθεση της Ρωσίας απέβη ιδιαίτερα σημαντική για τη Ρωσία από πλευράς εδαφικής. Η Rzecz Pospolita αναγνώρισε de facto την ήττα της ως πολιτικός επικυρίαρχος της περιοχής. Αυτό δημιούργησε για τη Ρωσία νέες δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης και εξέλιξης. Το αποτέλεσμα ήταν η επιστροφή του μεγαλύτερου μέρους του εδάφους που απωλέσθηκε στην αρχή του 17ου αιώνα.
Η επέκταση προς τα δυτικά επέτρεψε στη Ρωσία να ενισχύσει την επιρροή της προς την κατεύθυνση αυτή. Επιπλέον η ενσωμάτωση των ουκρανικών εδαφών μετέτρεψε τη Ρωσία σε αυτοκρατορία – ισχυρίζεται ο ιστορικός Νικολάι Σβανίτζε:
Η Ρωσική Αυτοκρατορία - είναι η Ρωσία και η Ουκρανία. 'Οσο αυτές είναι χωριστά, αυτοκρατορία δεν μπορεί να υφίσταται. Ακριβώς όταν αυτοί οι δύο λαοί ενώθηκαν, τέθηκαν οι βάσεις της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αργότερα της Σοβειετικής 'Ενωσης, ως κληρονόμου σε σημαντικό βαθμό της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Εκτός από τα πολιτικά οφέλη, η ένωση λειτούργησε ως απαρχή του πολιτιστικού εμπλουτισμού των δύο χωρών – υποστηρίζει ο Νικολάι Σβανίτζε:
Χωρίς την επίδραση της ουκρανικής κουλτούρας, πλησιέστερα κείμενης στην Ευρώπη, η Ρωσία θα ήταν φτωχότερη. Και το ίδιο ακριβώς μπορεί να ειπωθεί για την επίδραση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η ρωσική κουλτούρα εμπλούτισε την ουκρανική.Πηγή: ruvr.ru Φωτογραφία:RIA-Novosti
Ο Μπογκντάν Χμελνίτσκι άρχισε να αναζητά συμμάχους στο Ρωσικό κράτος, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στο Χανάτο της Κριμαίας και ευελπιστούσε να συνάψει ειρήνη με την Πολωνία. Τελικά, στοιχημάτισε στη Ρωσία.
Ο Μπογκντάν Χμελνίστκι έκανε τη μοναδική σωστή επιλογή για τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, όπως πιστεύουν οι ιστορικοί. 'Ηδη, μετά από 100 χρόνια, άρχισε παρακμή της Rzecz Pospolita και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το Χανάτο Της Κριμαίας έπαψε να υφίσταται. Η δε Ρωσία με τη σειρά της έλυσε το πρόβλημα με τη Rzecz Pospolita, τον κύριο γεωπολιτικό της αντίπαλο κατά το 17ο αιώνα – αναφέρει ο ιστορικός Αλεξάντρ Μάλοφ:
Η ένταξη της Ουκρανίας στη σύνθεση της Ρωσίας απέβη ιδιαίτερα σημαντική για τη Ρωσία από πλευράς εδαφικής. Η Rzecz Pospolita αναγνώρισε de facto την ήττα της ως πολιτικός επικυρίαρχος της περιοχής. Αυτό δημιούργησε για τη Ρωσία νέες δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης και εξέλιξης. Το αποτέλεσμα ήταν η επιστροφή του μεγαλύτερου μέρους του εδάφους που απωλέσθηκε στην αρχή του 17ου αιώνα.
Η επέκταση προς τα δυτικά επέτρεψε στη Ρωσία να ενισχύσει την επιρροή της προς την κατεύθυνση αυτή. Επιπλέον η ενσωμάτωση των ουκρανικών εδαφών μετέτρεψε τη Ρωσία σε αυτοκρατορία – ισχυρίζεται ο ιστορικός Νικολάι Σβανίτζε:
Η Ρωσική Αυτοκρατορία - είναι η Ρωσία και η Ουκρανία. 'Οσο αυτές είναι χωριστά, αυτοκρατορία δεν μπορεί να υφίσταται. Ακριβώς όταν αυτοί οι δύο λαοί ενώθηκαν, τέθηκαν οι βάσεις της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αργότερα της Σοβειετικής 'Ενωσης, ως κληρονόμου σε σημαντικό βαθμό της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Εκτός από τα πολιτικά οφέλη, η ένωση λειτούργησε ως απαρχή του πολιτιστικού εμπλουτισμού των δύο χωρών – υποστηρίζει ο Νικολάι Σβανίτζε:
Χωρίς την επίδραση της ουκρανικής κουλτούρας, πλησιέστερα κείμενης στην Ευρώπη, η Ρωσία θα ήταν φτωχότερη. Και το ίδιο ακριβώς μπορεί να ειπωθεί για την επίδραση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η ρωσική κουλτούρα εμπλούτισε την ουκρανική.Πηγή: ruvr.ru Φωτογραφία:RIA-Novosti
