Για να θυμόμαστε πως το ΠΑΣΟΚ μας έφτασε στην χρεοκοπία

• Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: κατά την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία(κυρίως της μείωση της τιμής του πετρελαίου):
• -το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ’ αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
• -οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα.
• -ο πληθωρισμός υπερτετραπλασιάστηκε απ’ αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (πληθωρισμός για την Ελλάδα 18,2%, για δε την ΕΟΚ 4,5%).
• - τα δάνεια της δεκαετίας του 80 δεν είχαν ξαναγίνει από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους.
• -το εθνικό μας νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 30% σε 2 διαδοχικές υποτιμήσεις της τάξεως του 15% εκάστη, βάζοντας οριστική ταφόπλακα στο εθνικό εισόδημα και στην Ελληνική οικονομία! Κατά την πρώτη πασοκική περίοδο εφαρμόστηκε μια τριτικοσμική πολιτική, η οποία στήριζε την εγχώρια κατανάλωση στο δανεισμό και διόγκωνε το κράτος με τους άπλετα παρεχόμενους κοινοτικούς πόρους.

• Υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ.
• Σκάνδαλο καλαμποκιού: αφορά τη λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την κομπίνα υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!
• Σκάνδαλο 1,5 δις εις βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.

• Το σκάνδαλο της αγροτικής ασφαλιστικής εταιρείας. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του Πασόκ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών….. ενώ την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονταν με μισθούς πείνας….
• Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.
• Υπόθεση Γιώργου Δρέγου :ο πολυθεσίτης(ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του Πασόκ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων απαίτησε -λάδωμα- 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού…..

• ΠΡΟΜΕΤ 1:-ο πικρός καφές-: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.
• ΠΡΟΜΕΤ 2: -τα σάπια ξύλα-. Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας
• Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις -Αγροτικές Εξαγωγές- (ΑΓΡΕΞ)
• Αριστείδης Χρήστου. Ο χρυσοδάκτυλος της Εθνικής Τράπεζας που καταχράστηκε 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.
• Αθανάσιος Πόπωτας:ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εφημερίδων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του.

• Πυρκάλ 1: η Πυρκάλ πουλούσε στο Ιράκ 112$ την οβίδα και στον ελληνικό στρατό 201$ !
• Πυρκάλ 2: η αγορά του άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο έναντι του ποσού των 370 εκατομ. δρχ.!
• Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που -έδωσε στον εαυτό του-, των 500 εκατομμυρίων δρχ.
• Μαυράκης 2:ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα μετ η συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση -απαλλακτικής ατιμωρησίας-.
• ΚΥΔΕΠ: -το σκάνδαλο του σταριού-. Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
• Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του Πασόκ.
• Σεφτελής. Διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ και μεγαλοστέλεχος του Πασόκ. Είχε κατηγορηθεί ότι ανεμίχθη σε πολλά σκάνδαλα και απάτες.

• Τόμπρας: Παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους -ενδιαφερόμενους- ή -στην Ομόνοια-, με ό,τι αυτό συνεπάγεται …..εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.
• ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο-: πριν την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ αλλά και μετά η στρατηγική του Πασόκ κινούνταν σε έντονο αντιεοκικό λαϊκισμό! Ήταν η μαγκιά της -σοσιαλιστικής φυλής-! Κατά τη διάρκεια της επικύρωσης της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή κοινότητα, το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την ψηφοφορία εκδηλώνοντας τη θορυβώδη αρνητική του στάση και κατά την προεκλογική περίοδο του 1981 κυρίαρχα συνθήματα ήταν -όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων-, “Έξω από την ΕΟΚ”,” η Ελλάδα στους Έλληνες”, “ΕΟΚ, ο λάκκος των λεόντων” και -Αμερικάνοι φονιάδες των λαών-! Χαρακτηριστική θεωρείται η φράση του Α. Παπανδρέου: -Δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης-. Έτσι ενώ άλλες μεσογειακές χώρες που εντάχθηκαν την ίδια περίπου εποχή (Ισπανία, Πορτογαλία 1986) αξιοποίησαν στο έπακρο, την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, η Ελλάδα έμεινε πίσω παρά τα θετικά οικονομικά δεδομένα της ένταξης. Ο δε Σημίτης υπέγραφε σε άρθρα του ότι η “ΕΟΚ θα οδηγήσει σε νέα δικτατορία”! Φυσικά σε όλα αυτά τα βροντερά συνθήματα, το Πασόκ υπαναχώρησε υπό το βάρος των πραγματικών πολιτικών συνθηκών, κάτι που έγινε και στη συνθηματολογία των -βάσεων του θανάτου-!
• Η -καμένη γη- γίνεται πραγματικότητα το καλοκαίρι του 1985: ο κ. Δ. Χαλικιάς, διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος, διαπιστώνει ότι έχει στο ταμείο του μόνο 200.000 δολάρια και το ισοζύγιο πληρωμών κλείνει με έλλειμμα 3,5 δισ.! -Χρεοκοπούμε, Πρόεδρε!-, αναγγέλλει στον Α. Παπανδρέου, ο οποίος υποχρεώνεται εκ των πραγμάτων να οδηγήσει τη χώρα σε -ακόμα καλύτερες μέρες-, δηλαδή σκληρή λιτότητα, η οποία επονομάσθη από τον υπουργό οικονομίας Κώστα Σημίτη: “σταθεροποιητικό πρόγραμμα της οικονομίας”
• Σκάνδαλο Κοσκωτά-: Το -σκάνδαλο Κοσκωτά- ήταν το σχέδιο για την οικονομική επικράτηση -νέων τζακιών- προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του Πασόκ. Ο πατερναλιστικός παρεμβατισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. -Εκβίαζε- δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα. Το Πασόκ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη -Δεξιά-, αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία. Ο Κοσκωτάς -κάηκε-. Έγινε όμως το όχημα για την πλήρη επικράτηση των -νέων τζακιών-, που εμφανίστηκαν αρχικά ως δυνάμεις αντικοσκωτικής -κάθαρσης- ενώ στην πραγματικότητα το βασικό τους κόλπο ήταν να μετατραπούν σε πανίσχυρους -πολιτικούς παράγοντες- του τόπου. Και το πέτυχαν….. [το -σκάνδαλο Κοσκωτά- περιέχει ένα μεγάλο πακέτο παράπλευρων σκανδάλων, φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους].

• Σκάνδαλο ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
• ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ως απόρροια των -συνδικαλιστικών κεκτημένων-: ας δούμε το παράδειγμα της Αχαΐας. Ενώ ο νομός αποβιομηχανιζόταν ταχύτατα τα ποσοστά του κινήματος ανέβαιναν! Όταν π.χ., η PIRELLI αποφάσισε να απολύσει 200 από τους 1000 εργαζόμενους που απασχολούσε, επενέβησαν αποφασιστικά οι -εργατοπατέρες- του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και απαίτησαν την παραμονή όλων των εργατών στις θέσεις τους ή την απόλυση όλων. Φυσικά η Pirelli τους απέλυσε όλους και έφυγε από την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ εν συνεχεία ανέλαβε και διόρισε τους περισσότερους απολυμένους στο δημόσιο τομέα. Αντιλαμβανόμενοι όλα αυτά οι υπόλοιποι εργάτες προσπαθούσαν να κλείσουν και τα υπόλοιπα εργοστάσια με κίνητρο να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Τελικά το κόστος για τη χώρα ήταν τεράστιο αφού κανένας σοβαρός επενδυτής δεν ερχόταν στην Ελλάδα. Όσο για τις δικλείδες ασφαλείας με τις οποίες ο Α.Π. -στρίμωξε- τους βιομηχάνους είδαμε πως οι τελευταίοι -έχασαν τον ύπνο τους-! Απλώς έκλειναν τα εργοστάσια τους και τα μετέφεραν σε άλλες χώρες, όπου ήταν εξασφαλισμένες οι επενδύσεις τους. Οι επενδύσεις μειώνονταν συνεχώς, οι επιχειρήσεις υπό το βάρος της φορολογικής αφαίμαξης και υπό την πίεση του -ανθρωποφάγου- ΣΔΟΕ (που έκαμε “επιστήμη” τα πρόστιμα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο όνομα της φοροδιαφυγής!) μετακινήθηκαν σε άλλες χώρες των Βαλκανίων που έδιναν
• κίνητρα για επενδύσεις και το πρόβλημα της ανεργίας μειώνονταν με διορισμούς στο δημόσιο, όπου είχαν προτεραιότητα οι φίλοι, οι κολλητοί και οι κάτοχοι -πράσινης κάρτας-. Το αποτέλεσμα ήταν η ανεργία να παραμένει σε υψηλά επίπεδα και άνω του 10%, μέσα σε κλίμα παγκόσμιας ανάπτυξης.
• Ιδεώδες του Έλληνα έγινε ο διορισμός στο δημόσιο. Η νοοτροπία αυτή καθεαυτή είναι ακόμα χειρότερη και από τους ίδιους τους διορισμούς. Οι Έλληνες αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και βλέποντας τα κεκτημένα και τα προνόμια του -δημόσιου υπάλληλου- είναι λογικό να επιλέγουν την ασφάλεια του δημοσίου, -μια θέση στον ήλιο- και μια -πράσινη κάρτα- στην τσέπη που -ξεκλειδώνει- τις πόρτες και ανοίγει τους δρόμους της διαπλοκής στη βάση της κοινωνίας. Οι συνεχείς αυξήσεις στα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων, διεύρυνε το χάσμα των αποδοχών μεταξύ Δημοσίου – Ιδιωτικού τομέα, εις βάρος των ιδιωτικών υπαλλήλων. Ενώ το 20% των Ελλήνων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας υπάρχουν στελέχη του δημοσίου των οποίων οι ΜΗΝΙΑΙΕΣ αποδοχές αγγίζουν πολλά εκατομμύρια EURO.
• Η εργασία στον ιδιωτικό τομέα θεωρείται μαζοχισμός τη στιγμή που μπορείς να μπεις στο δημόσιο και -να κάθεσαι-, αμειβόμενος πλουσιοπάροχα! Η εργασία στο δημόσιο υπερτιμήθηκε και εξιδανικεύθηκε ενώ στον ιδιωτικό τομέα οδηγήθηκαν -όσοι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα-! Το Πασόκ στην κυβέρνηση έφερε τα δημοσιοϋπαλληλικά συνδικάτα στην εξουσία. Σε κανένα δυτικό κράτος, ο δημόσιος τομέας δεν υπερισχύει του ιδιωτικοϋπαλληλικού. Επί διακυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου απαγορευόταν στους εργοδότες ακόμα και να δίνουν μεγαλύτερο μισθό από τον προβλεπόμενο στους υπαλλήλους τους και όσοι εργοδότες παραβίαζαν αυτό τον νόμο οδηγούνταν στα δικαστήρια.
• Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους -βαρόνους- των κατεστημένων συμφερόντων(έξι οικογένειες). Οι -Πόπωτες- του -κινήματος- παρέδωσαν τη σκυτάλη σε πανίσχυρους εκδότες που εκβιάζουν κυβερνήσεις και χειραγωγούν την κοινή γνώμη με παραπληροφόρηση και σκανδαλοθηρία. Γίνεται πιο κατανοητός ο ρόλος τους αν αποκληθούν -νταβατζήδες- και δεν είναι άλλοι από τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ελληνικών ΜΜΕ.
• Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των -χρυσών- σοσιαλιστικών εξουσιών. Όλες οι διεθνείς εκθέσεις κατατάσσουν την Ελλάδα στην ίδια κατηγορία με τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Ο Economist χαρακτήρισε την ελληνική δεκαετία του 80 χαρακτηρίστηκε ως -την χαμένη δεκαετία- η οποία χαρακτήρισε παράδειγμα προς αποφυγήν για όλα τα νέα υπο-ένταξη κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ’ ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%. Ξέρετε ότι στους πρώτους 20 μήνες διακυβερνήσεως της Ν.Δ.(ΜΑΡ2004-ΝΟΕ2005) η απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων έφτασε στο 41,6% και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 2006 στο 58%;
• “Κουτσονόμος” : συγκαλύψεις μεγαλοαπατεώνων με ΝΟΜΟ – Θα μείνει στην ιστορία αυτός ο περίφημος “κουτσονόμος” που, για όσους θυμούνται, είχε ΠΟΥΛΗΣΕΙ ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Την περίοδο του -Σκανδάλου Κοσκωτά- (αρχές Αυγούστου 1988), ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες. Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον “Κουτσονόμο”, ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της “Τράπεζας Κρήτης”.

• Η αγορά των προβληματικών αεροσκαφών MIRAGE. Το αλησμόνητο σκάνδαλο, στο οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαλε υπεύθυνο για την αγορά των αεροσκαφών τον κ. Λούβαρη, τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Λούβαρης εμφανίστηκε και ως διερμηνέας στις συμφωνίες για την περίφημη -αγορά του αιώνα- μάλλον για να μπορεί έτσι να συμμετέχει στις μίζες που δόθηκαν για την αγορά σε διπλάσιες τιμές από τις τρέχουσες των Μιράζ και των Μάτζικ.
• Η εμπλοκή του στελέχους του Πασόκ Χρήστου Παπαδόπουλου στην -Εταιρεία Δολοφόνων-. Μάλιστα ο Χρήστος Παπαδόπουλος διετέλεσε ιθύνων νους και πρόεδρος της εταιρείας και παράλληλα ΔΗΜΑΡΧΟΣ της Νέας Χαλκηδόνας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη με ποσοστό που υπερέβαινε το 60%!
• Η σημαία στα ελληνικά εμπορικά πλοία: με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην διακυβέρνηση της χώρας το 1981, η πλειοψηφία των Ελλήνων πλοιοκτητών, φοβούμενη τον -σοσιαλιστικό μετασχηματισμό- και τα -πενταετή προγράμματα- του Παπανδρέου, άλλαξε σημαία (από Ελληνική) στα πλοία της και η Ελλάδα έχασε την πρώτη θέση ναυτικού στόλου στην Ευρώπη που κατείχε ως τότε.
• Οι αποτυχημένες προσπάθειες για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Έμειναν προεκλογικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Στην πραγματικότητα το -μεγάλο κράτος- και οι χιλιάδες διορισμένοι και βολεμένοι, επαύξαναν πάντα τον κρατισμό, τη διαφθορά και τη γραφειοκρατία.
• Η επιλογή αναλογικών εκλογικών συστημάτων ως συνειδητή επιλογή πρόκλησης ακυβερνησίας όποτε το Πασόκ θα έχανε τις εκλογές: Το Πασόκ όποτε επρόκειτο να χάσει τις εκλογές κατέφευγε σε εκλογικά συστήματα δήθεν αναλογικής για τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας ώστε να επιστρέψει γρήγορα στην εξουσία με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης και της σκανδαλοθηρίας που εφαρμόζουν.
• Το συνταγματικό πραξικόπημα των μπλε και λευκών ψηφοδελτίων, ώστε να εξασφαλιστεί η εκλογή Σαρτζετάκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόλυτη παραβίαση της μυστικότητας των ψηφοφοριών στη Βουλή και το άκρον άωτον της χειραγώγησης των βουλευτών ενός κόμματος.
• Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και -κόμμα- στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της “Ισχυρής Ελλάδας” και της “Ισχυρής οικονομίας” των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση(οι ίδιοι που σήμερα επιδίδονται σε ηθικολογίες και σκανδαλοθηρικούς συμψηφισμούς ….. 100.000 EURO του Παυλίδη συμψηφίζονται με τα 100 εκατομμύρια της Siemens).
• Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ(Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.
• Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με την Eurostat, και δημιουργία νεόπτωχης τάξης.. παρ’ όλ’ αυτά ο Κώστας Σημίτης δήλωνε κατά την συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση του προϋπολογισμού του 2003: Οι Έλληνες σήμερα ευημερούν. Τρανή απόδειξη ο τεράστιος αριθμός συνδρομητών της κινητής τηλεφωνίας”! Το 2002 είχαμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ρεκόρ ανεργίας 11,9%! και το 2003 έκλεισαν 143.323 επιχειρήσεις εν Ελλάδι! Όσο για την κοινωνική πολιτική που ασκούσε το Πασόκ στηρίζονταν σε δανεικά και ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος.
• Η αξέχαστη νύχτα των Ιμίων και το -ευχαριστώ τους Αμερικάνους-. 31η Ιανουαρίου 1996:Τούρκοι δημοσιογράφοι αποβιβάζονται τις βραχονησίδες Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. Ενώ ελληνικό ελικόπτερο συντρίβεται μαζί με τρεις Έλληνες αξιωματικούς και το ηθικό του στρατεύματος από τα πυρά Τούρκων κομάντος που βρίσκονται κοντά – ή πάνω – στην βραχονησίδα, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη αποσύρει τον Ελληνικό Στόλο από το Αιγαίο, υποστέλλει την Ελληνική Σημαία από το νησί, και ευχαριστεί δημοσίως τον πρόεδρο Κλίντον. Από εκείνη την ημέρα η Ελλάς βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και το Αιγαίο σε όλο του το πλάτος – σχεδόν μέχρι την Εύβοια – μια απέραντη γκρίζα ζώνη.
• Οι ολέθριοι χειρισμοί της -νύχτας των Ιμίων- έστω συγχωρούνται με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα -συνιδιοκτησίας- της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα του προέδρου Γιώργου, ακόμα και στο πεδίο της διπλωματίας για το οποίο επαίρεται.
• Η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί. Η τουρκική κυβέρνηση απειλεί την Κύπρο να μην εγκαταστήσει τους ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 στη Λευκωσία. Ο κ. Σημίτης αναγκάζει τον πρόεδρο της Κύπρου, κ. Κληρίδη, να υποκύψει στις τουρκικές απειλές. Οι πύραυλοι αντί να ενισχύσουν την άμυνα του Κυπριακού Ελληνισμού, οδηγούνται προς αποθήκευση στην 115 Π.Μ. στην Κρήτη .
• Η -νίκη του Ελσίνκι- που παρουσιάστηκε ως επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής Σημίτη, ενώ ποτέ δεν εξήγησαν στους Έλληνες ποιές ήταν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας.
• Συναίνεση Σημίτη – Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής(βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.
• Εξοπλιστικά προγράμματα είκοσι δις EURO από Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Φαίνεται ότι οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.
• Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ).
• TOR-M1 (ρώσικα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς) : πίσω από την προμήθειά τους βρίσκονται δύο δολοφονίες, εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, κατασκοπεία, παρακολουθήσεις, απειλές, 474 εκ $ και το γεγονός ότι ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $.
• Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας -τυφλές- αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους νταβατζήδες τους, δηλαδή τους χρηματοδότες τους. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους αρμόδιους εισαγγελείς πενήντα δικογραφίες για περεταίρω ποινική αξιολόγηση!
• Οι κακοτεχνίες σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν οι τσέπες των ευνοούμενων ‘πράσινων κατασκευαστών’ , κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπερεργολαβία.
• Εθνικό Κτηματολόγιο : -εξαφανίστηκαν- αμέτρητα δις υπό τις οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.

• Δημιουργική Λογιστική-: η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της -δημιουργικής λογιστικής- και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Έπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η κυβέρνηση Σημίτη, προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ’ επέκτασιν υψηλότερο δημόσιο χρέος. Από την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί. Το σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό έφθασε το 2001 τις 7,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 100% σε 107,3% του AEΠ. Ουσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρις δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000.
• Kατέρρευσε η δημιουργική λογιστική, Ευημερία στηριγμένη στα χρέη, Tρύπα 10,5 δισ. ευρώ στα ταμεία του Δημοσίου , Επιχείρηση εξαφάνισης χρέους 1,5 δισ. ευρώ για λίγες ημέρες , H Eurostat διαγράφει τα κέρδη από τη μετατροπή δραχμών σε ευρώ , Kαίριο πλήγμα στη αξιοπιστία της οικονομίας οι αλχημείες που αποκάλυψε η Eurostat , Έλλειμμα ρεκόρ το 2003 στο ταμείο του Δημοσίου , Η πολιτική απάτη της τιτλοποίησης , Χολή -Νιούσγουικ- για -ενσωμάτωση Ελλάδας στην Ε.Ε.-
• Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0.9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5.7%.
• Εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
• Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, -κατασκευάζοντας- ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις αφού η παρανομία της έκδοσής τους ήταν ολοφάνερη και καραμπινάτη. Είχαν όμως προλάβει να ψηφίσουν.
• Αποτέλεσμα η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000. Ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα (Φλώρινα, Πέλλα, Κιλκίς κ.α.) το ποσοστό των Αλβανών οι οποίοι ελληνοποιήθηκαν ήταν διψήφιο όσον αφορά το εκλογικό σώμα, δηλαδή ξεπέρασε το 10%. Το κίνημα κέρδισε τις εκλογές του 2000 με διαφορά 1% (70.000 ψήφοι), και στις εκλογές του 2004 διατηρήθηκε στο 40,6%!
• Καθύβριση δικαστών μόλις τολμούσαν να αγγίξουν υποθέσεις διαφθοράς-διαπλοκής παρά του ότι προκαλούσε συνήθως ‘όποιον έχει στοιχεία να πάει στη δικαιοσύνη’. Με μια λεπτομέρεια. Η δικαιοσύνη έπρεπε να λειτουργεί -αλά καρτ- και ευθυγραμμισμένη με τα πολιτικά συμφέροντα του κινήματος.
• Υπόθεση Στέγκου 1 ή -σκάνδαλο Πάχτα-: Αφορά τη (ν)τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο -Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας-, την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία -Ολυμπιακή Τεχνική- του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του -Πόρτο Καρράς-, να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.
• Υπόθεση Στέγκου 2: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.
• Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ EURO και ο Νεονάκης 64 εκ. EURO, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
• Και η -Ελευθεροτυπία- στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.
• Φόροι: παρά του ότι η πράσινη υποσχεσιολογία ευαγγελίζονταν πάντα αναδιανομές πλούτου, δικαιότερα συστήματα φορολόγησης και φορολόγηση του έχοντα και κατέχοντα, από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται αύξηση φόρων κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το 1981 τα συνολικά φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 15,8% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 26,6%. Το 1981 οι αυξήσεις άμεσων φόρων αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 11,2%. Το 1995 π.χ. το 66,1% των φόρων ήταν έμμεσοι, το 2000 ήταν 57,6%, το 2001 ήταν 58,9%, το 2002 ήταν 59,4% και το 2003 ήταν 59,4%.
• Αγροτικό Ζήτημα : τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι, παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ’ άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Εξάλλου η Ευρώπη δεν μπορεί να ενισχύει για πάντα προϊόντα που δεν χρειάζεται(χωματερές) ή προϊόντα υψηλού κόστους παραγωγής σε σύγκριση με άλλες χώρες. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειες τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους. Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει -οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους- και ο Σημίτης ότι -η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον- και ότι οι αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα-. Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις EURO. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.
• Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% – 1500%.
• Ανεργία : το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 81 άρχισε να αυξάνεται ενώ το 1998 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%, παρά τη διόγκωση του δημόσιου τομέα και τους διορισμούς των κολλητών, των φίλων και των μελών. Με τα ολυμπιακά έργα σε πλήρη ανάπτυξη οι άνεργοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 540.000(11,3%)! Όσο για τις 600.000 θέσεις εργασίας που υπόσχονταν προεκλογικά ο Σημίτης, το 2.000, αποδείχτηκαν φάρσα….
• Ολυμπιακή Αεροπορία : τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002. Το Πασόκ αρνούνταν σταθερά -το ξεπούλημα των εταιριών στρατηγικής σημασίας-. Θεωρούνταν επιβεβλημένες οι οικονομικές ενισχύσεις των προβληματικών ΔΕΚΟ επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους με νέα βάρη και αυτό βαφτίζονταν “ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”. Ειδικά η -Ολυμπιακή Αεροπορία- κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης) την -Ολυμπιακή- ή να κοροϊδέψουν τους Ευρωπαίους με διάφορα τερτίπια, προς αποφυγήν ποινών. Ο Χρήστος Βερελής αφού -ξεχρέωσε- για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δις την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε -Ολυμπιακές αερογραμμές-. Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή.
• ΑΣΕΠ : κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες ‘αποκαταστατικές’ διατάξεις του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων. Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πασοκοκρατείται, αφού επί 20 χρόνια είχαν διοριστεί πάνω από 1 εκ. ‘πράσινα’ παιδιά…Το ρεκόρ των διορισμών κατέχει το ΠΑΣΟΚ, που πέτυχε 180.000 (ΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ) προεκλογικούς διορισμούς στο δημόσιο ΜΟΝΟ την προεκλογική περίοδο του 1989!!!
• Το φιάσκο της οδούς Νιόβη στις 23/9/1998 : με την καταδίωξη του επικίνδυνου Σορίν Ματέι που με μια χειροβομβίδα απέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια της αστυνομίας και της ηγεσίας της. Τραγικό θύμα της ιστορίας, η 25χρονη Αμαλία Γκινάκη. Μετά το φιάσκο ο Σημίτης διόρισε αρχηγό της ΕΛ.ΛΑΣ τον αντιστράτηγο Γεωργακόπουλο, την ίδια στιγμή που ο εισαγγελέας Γεράκης ερευνούσε σκάνδαλα που εμπλέκονταν ο Γεωργακόπουλος. Αργότερα τον επιβράβευσαν με τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών.
• Υπόθεση Πάσσαρης : δολοφόνησε δύο αστυνομικούς κατά τη διάρκεια απόδρασής του από το νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί. Πρέπει να αναφέρουμε και τη μετέπειτα πλήρη αδυναμία σύλληψής του. Γιατί ο αστυνομικός να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του όταν είναι διορισμένος πρασινικαρτούχος;
• Διαφθορά : το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού ο THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7% – 10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια ‘κέρδισε’ η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικής) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στο Σημίτη και στο Χρυσοχοΐδη και όχι σε υπουργούς του.
• Ναυάγιο ‘Σάμινα’ και οι σχέσεις του με τη διαπλοκή στη ναυτιλία. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν 83 νεκροί και δύο μήνες μετά η αυτοκτονία Σφηνιά. Ο Σημίτης ήταν αυτός που ενίσχυσε και υποστήριξε την “Minoan Lines” ώστε να κατακτήσει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη ναυτιλία. Έτσι η -Μίνοαν- λειτουργούσε ανεξέλεγκτα και χωρίς τους ιδιαίτερους και απαραίτητους ελέγχους. Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του Σαμίνα, Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, κρίνοντας το πλοίο , αναξιόπλοο. Άσχετα από τις απόψεις μελών του πληρώματος δύο είναι οι εκδοχές του ναυαγίου. Ή το πλοίο είχε μηχανική βλάβη και κανείς δεν έδωσε σημασία ή τη βλάβη την παρουσίασε εκείνη τη στιγμή, λόγω της πλημμελούς συντήρησης. Το πλοίο βυθίστηκε 20 λεπτά μετά την πρόσκρουσή του στις Πόρτες, γιατί δε διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του. Οι χώροι που έπρεπε να είναι στεγανά είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα. Οι μηχανισμοί του υπουργείου από την άλλη είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοΐας που πολλές φορές συνοδεύονταν και από το αντίστοιχο φιλοδώρημα.
• Για τέσσερα κακουργήματα ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).
• Ληστρικό πασοκικό σκάνδαλο 1 δις EURO στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του Πασόκ για να -στρογγυλοποιήσουν- τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα -εξαφανίσουν- κάτω από το χαλί, τα -έβαζαν- σε ειδικό λογαριασμό -αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας-!
• Το 2001 το Πασόκ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δις έστησε τη μεγαλύτερη κομπίνα στην ελληνική ιστορία : το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δις Ευρώ και πάνω σ’ αυτό “παίχτηκαν” 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δις Ευρώ ανήλθε στα 54 δις Ευρώ.
• Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ. Για τα ταμεία αυτά σήμερα κόπτεται… Το 2002 – 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της “Ακρόπολις” χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. EURO. Συνολικά χάθηκαν από τα σαΐνια του Πασόκ πάνω από 3,5 δις EURO (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δις EURO συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις EURO. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.
• Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. EURO, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. EURO. Το Πασόκ υποχρεούται να απαντήσει : …το Πασόκ σφυρίζει ΚΛΕΦΤΙΚΑ!
• Οι αμαρτωλές και ταυτόχρονα -ιερές- μπίζνες Πασόκ με τη Μονή Τοπλού ή πως παρέδωσαν 26.000 στρέμματα στη μονή Τοπλού σα να ήταν δικά τους. Φυσικά οι -ιερές- μπίζνες του -κινήματος- είναι -δημοκρατικές- και εγκεκριμένες από τους -αγωνιστές- της -μεγάλης δημοκρατικής παράταξης-.
• Η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία -Ελληνικός Χρυσός ΑΕ- έναντι του -ασήμαντου- ποσού των 11 εκατ. EURO, όταν τον Ιούνιο του 2004, έξι μήνες μετά τη συναλλαγή, διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών υπολόγισε την αγοραία αξία των Μεταλλείων στα 408 εκατ. EURO. Δηλαδή τριάντα πέντε φορές μεγαλύτερη της τιμής που τελικά ξεπουλήθηκαν με τις γνωστές μεθόδους Πασόκ και με συνοπτικές διαδικασίες. Ακόμα και η Κομισιόν βλέπει σκανδαλώδης παρατυπίες στη συγκεκριμένη υπόθεση!
• Εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος: Όταν οι σύντροφοι του κινήματος δεν άφησαν ούτε κολυμπηθρόξυλο από τα δημόσια ταμεία και τις τράπεζες, ενώ παράλληλα οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας χτυπούσαν παγκόσμιο πρωταθλητισμό, τα οικονομολογικά σαΐνια της κυβέρνησης Σημίτη σοφίστηκαν νέες πατέντες!
• * Τον Αύγουστο του 2003, ντάλα κατακαλόκαιρο και μέσα στην δίνη που δημιούργησε η επίθεση στο Ιράκ στις 23 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, (όταν οι Έλληνες έβλεπαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 1400 μονάδες και τις υπό κατάρρευση σήμερα Morgan Stanley και Lechman να δίνουν τιμές για την Εθνική και την Άλφα γύρω στα 7(!) ευρώ), ο “σύντροφος” Σημίτης και η επιλογή του για την ηγεσία του κορυφαίου οργάνου την εθνικής οικονομίας κ. Γκαργκάνας, αποφάσισαν με πλήρη μυστικότητα να εκποιήσουν 20 τόνους από τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος. Μεταφέροντας εκτός της χώρας την ανάλογη ποσότητα από τα “χρυσά νομίσματα και τα πλακίδια που αγόραζε από τους ιδιώτες”, -πρώτη φορά μετά την Γερμανική Κατοχή- επειδή -λένε οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ- “ο χρυσός σ΄ αυτήν την μορφή δεν ήταν εμπορεύσιμος(!)”, … έτσι αποφάσισε να “αναβαθμίσει” ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών που είναι… εμπορεύσιμες (!) “…Το ένα τέταρτο από αυτήν την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίσθηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2 – 4% (!!!!) (όπως π.χ. ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό (!!!!) και δεν τίθεται θέμα εκχώρησης του προϊόντος της ρευστοποίησης σε οποιονδήποτε τρίτο, η οποία άλλωστε αποκλείεται και από την ισχύουσα νομοθεσία…”ομόλογα”!
• Σκάνδαλο Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος, ο “Mr. Φρουτάκιας”, ο οποίος έπαιζε παράνομο τζόγο στο μαγαζί γνωστού τοκογλύφου των Πατρών, την ίδια στιγμή που ήταν Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής καταπολέμησης του παράνομου τζόγου!!! Όταν τον έπιασαν στα πράσα, προσπάθησε να κάνει αλισβερίσι με τους δημοσιογράφους για να μη βγουν οι προσωπικές του ενασχολήσεις στη φόρα.
• Τα άρματα μάχης Λέοπαρντ τα οποία η κυβέρνηση Σημίτη αγόρασε 7 (ΕΠΤΑ) φορές ακριβότερα απ’ ότι η Τουρκία (2 δις δρχ.).
• Τα προβληματικά γερμανικά υποβρύχια κόστους 750.000.000.000 δρχ. (750 δις, τιμή πενταπλάσια του πραγματικού κόστους)! Η Γερμανία ακόμα πιέζει την Ελλάδα για την αποδοχή της αγοράς!
• Η επιβολή υποχρεωτικής διόρθωσης των δημοσιονομικών στοιχείων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά πέντε φορές! Η έκτη ήταν τον Απρίλιο του 2004 και αφορούσε φυσικά κυρώσεις στα δημοσιονομικά στοιχεία που παρέδωσε το Πασόκ στην κυβέρνηση της ΝΔ.
• Το περίφημο -άρθρο 4- που κήρυξε -παράνομες- τις απεργίας με το πρόσχημα της εργασιακής ειρήνης για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων.
• Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σε καταναλωτικά είδη πρώτης ανάγκης έγιναν μεταξύ Δεκεμβρίου 2000 και Δεκεμβρίου 2003! Ξέρετε ότι το καλοκαίρι του 2003 μόνο τα οπωρολαχανικά αυξήθηκαν κατά 236%;
• Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών: ένα νομικό κατασκεύασμα που εμπεριέχει ολόκληρη την κουλτούρα ατιμωρησίας και αποφυγής ευθυνών του -πανελλήνιου σοσιαλισμού- .
• Οι συμβασιούχοι” : Κατά την τριετία 2001-2004 το κίνημα προχώρησε στον διορισμό 250.000 συμβασιούχων στην δημόσια διοίκηση για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, χωρίς να το επιτρέπουν τα οικονομικά δεδομένα της εποχής. Το ΠΑΣΟΚ τους διατήρησε σε καθεστώς ομηρίας, και έβαλε την επόμενη κυβέρνηση να τους μονιμοποιήσει. Σύμφωνα με το συμβούλιο επικρατείας μονιμότητα εδικαιούντο όσοι υπάλληλοι κάλυπταν “πάγιες και διαρκείς ανάγκες”, δηλαδή πολλοί λιγότεροι από όσους -αφιλοκερδώς- διόρισε η -"μεγάλη δημοκρατική παράταξη".
• 90+1: -Σκάνδαλο Siemens- : Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι στιγμής είναι σίγουρο ότι ένα εκατομμύριο εξ’ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του Πασόκ, μέσω Τσουκάτου.