Και είναι οι ίδοι που κόπτονται τόσα χρόνια για την δική μας "σωτηρία"!!!
Ποιός ήταν ο κ. Τσοχατζόπουλος;
Άν στις εσωτερικές εκλογές, μετά τον Α.Παπανδρέου, υπερίσχυε του Κ. Σημίτη, ίσως κυβερνούσε και την χώρα.
Αυτός, ο άνθρωπος με το ζιβάγκο.
Ένας ακόμη πολιτικός - πολιτικάντης, που πλούτισε μέσα από την ενασχόλησή του με την Πολιτική.
Υπάρχουν και άλλοι...Απλά δεν προκαλούν για να συλληφθούν ακόμη. Αλλά θα έρθει η ώρα τους όταν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα παίνρει τις αποφάσεις...
Αλλά και ''οι δικοί του", με συμπεριφορά τύπου "κόζας νόστρα", το 2004 τον αθώωσαν πανηγυρικά για να τον "θυσιάσουν" τώρα και να ωφεληθούν ως "αρχιερείς της κάθαρσης" που "αρχίζουν" τώρα που τελειώνουν...
Αυτός είναι ο κώδικας της πολιτικής Μαφίας στην Ελλάδα...Έτσι λειτουργεί η πολιτική σκηνή ενός σάπιου και διεφθαρμένου κατεστημένου.
Δείτε πως περιγράφει το σπίτι και τον "αέρα της οικογένειας" ένας αστυνομικός των 700 ευρώ που "μπήκε" στο ανάκτορο του Τσοχατζόπουλου.
Όλη η διήγηση του αστυνομικού:
“Ώρα 8.00 το πρωί.Η ομάδα του Οικονομικού Εγκλήματος μαζί με τον εισαγγελέα Δραγάτση, μπαίνουμε ...στο “γκέτο” του Παλαιού Ψυχικού.Το GPS μας οδηγεί επί της Αγγ.Σικελιανού 10.
Είναι μπροστά στο καταπράσινο πάρκο. Δίπλα από την πρεσβευτική κατοικία της Βουλγαρίας και απέναντι από τη Σχολή Μωραίτη.
Μαζί μας ο εισαγγελέας με το "κοφτερό" μάτι."Εδώ είναι το κέντρο της πλουτοκρατίας",ψυθίρισε.
Το κουδούνι στην εξώπορτα δεν γράφει οικία Τσοχατζοπούλου,αλλά Τούντας.
Η πόρτα ανοίγει αμέσως.Η Αρετή ,η κόρη του Άκη Τσοχατζόπουλου, αναμαλλιασμένη προφανώς από τον ύπνο ξαφνιάζεται,από την απρόσμενη επίσκεψη.
Δεν αντιδρά.
“Κάντε ότι έλεγχο θέλετε.Προκαταβαλικά σας λέω ότι δεν θα βρείτε τίποτα”,λέει.
Είμαι από τους πρώτους που με τον εισαγγελέα μπαίνουμε στο “ανάκτορο”.Ναι είναι ανάκτορο.Πολυτελής κατασκευή,πισίνα και μια πελώρια μπαλκονόπορτα που φέρνει το καθιστικό,μέσα στο πάρκο. Είναι σαν να βρίσκεσαι σ΄ ένα αερόστατο που υπερίπταται μέσα στο πιο πράσινο αλλά και πανάκριβο πάρκο της Αθήνας.
Ξεχνιέσαι ,δεν μπορείς να φανταστείς ότι ζεις μέσα σε μια πόλη. Νομίζεις,ότι είσαι στο δάσος. Ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα.
Αρχίζουμε την έρευνα στο σπίτι.Το ξεσκονίζουμε. Και παντού διαπιστώνουμε τη “χλίδα”.Από τα έπιπλα,τα χαλιά,τα συλλεκτικά αντικείμενα που υπάρχουν στο σπίτι. Βρήκαμε χρήματα, χαρτονομίσματα.Δεν τα κατασχέσαμε, γιατί δεν ήταν πολλά όπως εκτίμησε ο εισαγγελέας.
“Τι δεν είναι πολλά αφεντικό”,μουρμούρισα.”Μ΄ αυτά εγώ θα περνούσα ένα ολόκληρο χρόνο”. Πεντακοσάρικο δεν είχα πιάσει ποτέ στη ζωή μου.
Η Αρετή Τσοχατζοπούλου μου φάνηκε περίεργο άτομο.Δεν χρειαζόταν να ακούσω για να καταλάβω ότι επικρίνει τις επιλογές του πατέρα της.. Ενώ το σπίτι ήταν γεμάτο με αναμνηστικές φωτογραφίες δεν υπήρχε ούτε μία του Άκη με τα παιδιά του ή και τα εγγόνια του! Τον έχουν μάλλον ξεχασμένο.
“Βέβαια σκέφτηκα ότι αν δεν ήταν εκείνος δεν θα ζούσε σ΄ αυτό το ανάκτορο”,αλλά δεν μίλησα.
Ο εισαγγελέας, κατέσχεσε τα τιμαλφή. Δεν ήταν κάποιας μεγάλης αξίας, αλλά σημειολογικά έδειχνε ότι δεν φεύγουμε με άδεια τα χέρια.
Στο σπίτι στο Π.Ψυχικό, μείναμε αρκετή ώρα. Όλα έμοιαζαν διαφορετικά. Ακόμα και ο καφές που μας πρόσφεραν. Ήταν διαφορετικός από αυτόν που πίνουμε. Είχε ένα ξεχωριστό άρωμα. Που μόνο οι πλούσιοι ξέρουν να απολαμβάνουν φαίνεται.
Βγαίνοντας από το “γκέτο” του Π.Ψυχικού “προσγειώθηκα” και πάλι στη ζοφερή πραγματικότητα των 700 ευρώ.”
